اثرات گردشگری بر توسعه اقتصادی -اجتماعی شهرهای ییلاقی استان خراسان رضوی (مطالعه‌موردی: شهر شاندیز)

Abstract

توسعه توریسم به خصوص در شهرهای ییلاقی و تفرجگاهی، در صورت توجه به عوامل تأثیرگذار و برنامه‌ریزی برای آن می‌تواند نقش عمده‌ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع‌بخشی به رشد اقتصادی و نیز خلق فرصت‌های شغلی جدید در ارتباط با سایر بخش‌های اقتصادی ایفا می‌کند. منطقه شاندیز از دیرباز دیار آشنای جهانگردان و طبیعت‌گردان بوده و این حکایت از جایگاه والای جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی این سرزمین دارد. اما با وجود قرارگیری در پیرامون کلانشهر مشهد و داشتن مواهب طبیعی‌- فرهنگی توریسم نتوانسته در زمینه گردشگری توسعه شایسته‌ای داشته باشد و به یکی از بخش‌های اقتصاد پر درآمد کشور تبدیل شود. هدف کلی پژوهش بررسی میزان تأثیر گردشگری بر ارتقاء شاخص‌های اقتصادی شهر شاندیز و ارائه راهکارهایی جهت توسعه گردشگری در این شهر است. بدین منظور برای دستیابی به اهداف مورد نظر از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. لازم به ذکر است که در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss و excel استفاده گردید. نتایج نشان داد که گردشگری به طور متوسط در ارتقاء شاخص‌های اقتصادی (افزایش درآمد، ایجاد اشتغال و تنوع شغلی) اثر‌گذار بوده است. دست اندرکاران برنامه‏ریزی و توسعه‏ی گردشگری، بایستی با توجه به شرایط هر مقصد، نسبت به توسعه‏ی گونه‌ای از گردشگری که بیشترین تناسب را با ویژگی‏های آن مقصد داراست تلاش نمایند.