شرح واژگان علم جغرافیا در روابط روستایی- شهری

Abstract

علم جغرافیا، علمی است چند بعدی و کلی‌گرا از همین رو مسائل آن در گستره وسیعی نمود و کاربرد دارد، جغرافیا محدود به یک پدیده یا یک جزء نیست، عامل چندبعدی بودن جغرافیا سبب می‌شود که نخبگان این علم همواره با مسائل گوناگونی برخورد کنند، در این حین تعاملاتی بدیع شکل می‌گیرد که باعث گسترش مفاهیم علم جغرافیا می‌شود. بنابراین تفسیر مفاهیم به وجود آمده، از ضروریات تعالی علوم مختلف به ویژه جغرافیاست. ورود مفاهیم جدید در جغرافیا به خلق و کشف اسرار پنهان آن می‌انجامد و با پرده‌برداری در شرح مفاهیم، زیبایی درونی آن دوچندان خواهد شد. چنانچه تصورات کلی و عمومی از علم جفرافیا به عنوان یک اطلس تصاویر و معلومات صرف نقشه جهانی، به کلی تغییر خواهد کرد. لیکن این نگرش نشان میدهد که نه تنها علم جغرافیا با ابعاد بسیار گسترده به تحلیل کمی و آماری پدیده ها می‌پردازد بلکه با نظرات عینی به ارزیابی اجتماعات و جوامع انسانی، فرهنگ، تفکرات و اندیشه‌ها پرداخته و بررسی کیفی زندگی در محیط‌های مختلف انسان‌ساخت مبادرت می‌کند. ازاینرو واژگان آشنا در مباحث علم مذکور مورد تعریف است: جغرافی، توسعه، برنامه‌ریزی، برنامه‌ریزی‌روستایی، آمایش‌سرزمین، کالبد (برنامه‌ریزی-کالبدی)، فضا، مکان، فضاومکان، اقتصادفضا، رویکرد‌فضایی، نظام‌های‌فضایی، پویش ساختاری-کارکردی، ساختارفضایی، سازمان‌فضایی، عملکردفضایی، یکپارچگی‌فضایی، کُنش‌متقابل‌فضایی، بازساخت‌فضایی، ساماندهی‌فضایی، سازماندهی‌فضایی، برنامه‌ریزی‌فضایی، عدالت‌فضایی، جریان/ حرکت فضایی، دامنه عملکرد، موقعیت‌کارکردی، عرصه/ سطوح فضایی، رابطه/ پیوند، کانون/ محور/ پهنه، منظومه/ مجموعه/ حوزه، تحلیل‌شبکه، حکمروایی‌محلی، متنوع‌سازی‌فعالیتها، معیشت‌پایدار، دگرگونی‌محیطی، سیستم، پایداری، مزیت، مخاطرات‌محیطی، روش کمی و کیفی، از نتایج این دسته بندی، جمع آوری برگزیده واژگان مطرح در علم جغرافیاست که به صورت یکجا و خلاصه، دسترسی به آن آسان باشد. بنابراین در ادامه، مستقیماً شرح واژگان بیان می‌گردد و از توضیح فرآیند تحقیق پرهیز شده است.