ارزیابی تاثیرات متقابل شرایط ژئومورفولوژیکی و توسعه‌ای شهری بر یکدیگر (مطالعه ای موردی : شهر کرمانشاه)

Abstract

<strong>شهر کرمانشاه در طی چهل سال گذشته دارای روند توسعه فیزیکی سریعی در جهات شمالی و غربی بوده است. این امر متاثر از شرایط شرایط ژئومورفولوژیکی دشت کرمانشاه بوده، زیرا پارامترهای ژئومورفولوژیکی در این نواحی دارای شرایط مساعدی برای توسعه­ی شهری بوده­اند. گسترش شهر در این نواحی نیز تاثیرات مهمی بر لندفرم­ها و چشم­انداز­های ژئومورفولوژیکی منطقه به جا گذاشته است. هدف این پژوهش، شناخت تاثیرات متقابل ژئومورفولوژی و توسعه­ی شهری در شهر کرمانشاه در چهار دهه­ی گذشته می­باشد. بنابراین در ابتدا نقشه­ی عوارض ژئومورفولوژی محدوده­ی شهر کرمانشاه ترسیم گردید. سپس روند توسعه­ی شهر در سال­های مختلف بر اساس تصاویر ماهواره­یی در ارتباط با نقشه ژئومورفولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد، لندفرم­های ژئومورفولوژی جهت توسعه­ی شهری را تعیین نموده و توسعه­ی شهر کرمانشاه بیشتر در جهات شمالی، غربی و شرقی بر روی لندفرم هموار دشت آبرفتی بوده است. سه لندفرم هموار و مناسب دشت آبرفتی، مخروط­افکنه و دشت پایکوهی در مجموع 72% مساحت شهر کرمانشاه را در برگرفته­اند. توسعه­ی شهری در قلمرو لندفرم­های مخاطره­زا به علت وجود محدودیت­های ژئومورفولوژیکی در نیمه­­ی جنوبی شهر کرمانشاه می­باشد. توسعه­­ی شهری باعث نابودی بستر رودخانه­های چم بشیر و آبشوران شده و لندفرم­های دیگر همچون دشت آبرفتی، مخروط افکنه و... به چشم انداز شهری تبدیل شده و روند تکاملی آنها متوقف شده است. این تغییرات در لندفرم­های ژئومورفیک می­تواند در آینده منجر به ایجاد مخاطره در مناطق شهری گردد. </strong>