مدل‌سازی مکانی مناطق تغذیه آبخوان‌های کارستی با استفاده از مدل KARSTLOP(مطالعه موردی: آبخوان کارستی خورین)

Abstract

به علت ماهیت پیچیده مناطق کارستی، مبحث تغذیه در آبخوان‌های کارستی امری پیچیده بوده و تعریف تغذیه در شرایط مطلق امکان‌پذیر نیست. مناطق تغذیه، میزان و توزیع فضایی تغذیه در آبخوان‌های کارستی، بستگی به عواملی چون ژئومورفولوژی کارست و میزان توسعه آن، اقلیم، شیب، پوشش گیاهی، خاک و عوامل زمین‌شناسی دارد. آبخوان کارستی خورین در استان کرمانشاه، نقش مهمی در شکل‌گیری و استمرار حیات جوامع انسانی اطراف خود و اکوسیستم تالاب هشیلان دارد. هدف از پژوهش، مدل‌سازی مناطق تغذیه آبخوان خورین با استفاده از مدل KARSTLOP < /span> می‌باشد. بررسی نقشه پهنه‌بندی آبخوان خورین نشان می‌دهد که 61% از مساحت آبخوان دارای میزان تغذیه بیش از 70% بوده و 88% از مساحت آبخوان، دارای تغذیه بیش از 50% می‌باشد. این امر حاکی از میزان نفوذپذیری بالای آبخوان خورین است. تطابق نقشه پهنه‌بندی نهایی با نقشه ژئومورفولوژی کارست سطحی آبخوان، حاکی از نقش اصلی ژئومورفولوژی کارست در توزیع مکانی مقادیر تغذیه در آبخوان خورین می‌باشد. مناطق با میزان تغذیه بیش از 70% منطبق بر نواحی توسعه‌یافته کارستی رأس کوهستان می‌باشد. ضخامت کم خاک، پوشش گیاهی نسبتاً تنک، تکتونیزه بودن منطقه، رخنمون سازند کربناته بیستون از دیگر عوامل مؤثر در میزان تغذیه بالای کوه خورین می‌باشند. بالا بودن میزان تغذیه و توزیع مکانی مناطق تغذیه آبخوان نشان می‌دهد که آبخوان در برابر انتشار آلودگی آسیب‌پذیر بوده و نیازمند برنامه‌های حفاظتی و مدیریتی جهت آلودگی با مدنظر قرار دادن نقشه پهنه‌بندی تغذیه و نقشه ژئومورفولوژی کارست سطحی می‌باشد.