آشکارسازی پویایی نوین گسل درونه با کمک داده های دورسنجی و اطلاعات زمین‌شناسی

Abstract

گسل درونه، یک گسل راستالغز چپ­بر و فعال در شمال خاور ایران است که اثر سطحی آن حدود 700کیلومتر درازا دارد. این گسل در طول مسیر خود نهشته‌های ترشیری و کواترنری را قطع می‌کند. در چند بخش از آن می­توان نهشته‌هایی وابسته به دوره­های پالئوژن، نئوژن و مخروط­افکنه­های کواترنری را شناسایی کرد که در آنها جابه‌جایی­های ناشی از گسلش دیده می‌شود؛ از خاور بیرق تا خاور خلیل­آباد، در نهشته‌های نئوژن می­توان جابه‌جایی­هایی بین 91- 457 متر را در تصاویر لندست مشاهده کرد. در آبراهه­هایی که بر روی این واحدها جریان دارند نیز جابه‌جایی­هایی قابل مشاهده است. در این نوشتار، تلاش شده است تا تاریخچه اخیر گسلش، با استفاده از جابه‌جایی­های به‌دست آمده و نرخ­لغزش گسل، محاسبه شود. مطابق انتظار، سن آغاز جابه‌جایی واحدهای زمین‌شناسی بسیار کمتر از سن واحدها در نقشه­های زمین­شناسی و سن آبراهه­هایی که بر روی این واحدها جریان دارند کمتر از سن واحدها به‌دست آمده است و از آنجا که در چندین هزار سال گذشته جابه‌جا شده­اند، تأییدی بر فعال بودن گسل درونه در زمان حال هستند.