زیست‌چینه‌نگاری توالی‌های دونین بر پایه کنودونت‌ها در برش‌های ایلانقره، ایلانلو و پیراسحاق، شمال باختری ایران

Abstract

مطالعه زیای کنودونتی سازند ایلانقره در برش‌های ایلانقره، ایلانلو و پیراسحاق در شمال باختری ایران، نگرش جدیدی را در مورد چینه‌شناسی این سازند بیان می‌کند. سازند ایلانقره دارای توالی تخریبی- کربناتی است که از ماسه‌سنگ کوارتزآرنایتی، شیل و سنگ‌های کربناتی تشکیل شده و بیشتر دارای کنودونت‌های محیط کم‌ژرفا (<em>Icriodus</em>, <em>Polygnathus</em>) است. زیای کنودونتی 5 زیست‌زون را از دونین (ژیوتین- فامنین) نشان می‌دهد که عبارتند از: <em>varcus</em>, <em>rhenana </em>, <em>rhenana</em> – <em>linguiformis</em>, Middle <em>triangulari</em>s – Late <em>trachytera, </em><em>postera</em> – <em>expansa</em>. به سبب فعالیت‌های زمین‌ساختی و فرسایش، چینه‌های دونین میانی در قاعده برش ایلانقره از بین رفته‌اند و زیست‌زون <em>varcus</em>وجود ندارد. واحد‌های سنگی فامنین میانی با ایست رسوبی به واحد‌های سنگی کربنیفر تبدیل می‌شوند ولی این نبود رسوب‎گذاری و فرسایش در مشاهدات صحرایی مشهود نیست و با مطالعه کنودونت‌ها وجود ناپیوستگی (نبود چینه‌ای فامنین پسین تا تورنزین پسین) آشکار می شود. با شناسایی کنودونت‌های کربنیفر، زیست‌زون <em>bilineatus </em><em> - </em><em> bolandensis</em>برای نهشته‌های پایینی کربنیفر مشخص شد.