تعیین فرکانس غالب و طبقه‌بندی ساختگاه در تعدادی از ایستگاه‌های شتابنگاری شمال‌غرب ایران، با استفاده از اندازه‌گیری میکروتریمورها

Abstract

در این مطالعه با استفاده از اندازه‌گیری میکروتریمورها در 15 ایستگاه شتابنگاری در شمال‌غرب کشور، فرکانس غالب تعیین شده و بر اساس آن طبقه‌بندی ساختگاه انجام گرفته است. برای این منظور اندازه‌گیری‌ها به مدت 20 شبانه روز انجام گرفتند. پس از تصحیح داده‌های خام، نسبت طیفی مولفه‌ی افقی به مولفه‌ی قائم محاسبه شده و فرکانس متناظر با دامنه‌ی حداکثر به عنوان فرکانس غالب ساختگاه لحاظ گردید. همچنین در 11 ایستگاه با کیفیت مناسب میکروتریمورها، نسبت‌های طیفی میکروتریمورها و رکوردهای زلزله‌ی ثبت شده در ایستگاه‌های شتابنگاری مقایسه شده‌اند. انطباق این دو نسبت طیفی رضایت بخش ارزیابی می‌شود. بر اساس تحلیل میکروتریمورها، حداقل و حداکثر فرکانس به ازای ساختگاه‌های مختلف به ترتیب برابر 72/1 و 34/7 هرتز حاصل شده‌اند. در این مطالعه همچنین با استفاده از مطالعات گذشته، سرعت موج برشی در 30 متر بالایی تعیین و به کمک آیین‌نامه‌های مختلف، نوع خاک ساختگاه‌ها طبقه‌بندی شده‌اند. اگر تقسیم بندی بر اساس فرکانس غالب ساختگاه با تقسیم بندی بر اساس سرعت موج برشی در 30 متر بالایی گزارش شده توسط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی مقایسه شود، اختلافات قابل توجهی مشاهده می‌شود. این اختلاف می‌تواند ناشی از عدم قطعیت در سرعت موج برشی گزارش شده و هم در فرکانس غالب تخمین زده شده باشد.