اثر برهمکنش کادمیم و بقایای گندم و یونجه بر عملکرد و جذب برخی عناصر غذایی کم مصرف در ذرت

Abstract

<strong><span lang="FA" dir="RTL">آلودگی خاک‌ها به کادمیم می­تواند سبب کاهش تولیدات گیاهی و افزایش خطر استفاده از محصولات گیاهی آلوده به این فلز توسط انسان و حیوانات شود. در سال 1393 آزمایشی گلخانه‌ای بمنظور بررسی اثر برهمکنش کادمیم با بقایای گندم یا یونجه بر وزن خشک ذرت، غلظت، و جذب کل عناصر کم‌مصرف به‌وسیله ذرت انجام شد. نتایج نشان داد که </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">افزایش سطوح کادمیم کاربردی، سبب کاهش معنی‌دار جذب کل منگنز اندام هوایی ذرت در خاک تیمار شده با بقایای یونجه شد اما بر وزن خشک ذرت، غلظت، و جذب سایر عناصر</span><span lang="FA" dir="RTL">غذایی</span><span lang="AR-SA" dir="RTL"> اثر معنی‌داری نداشت. افزایش سطوح بقایای گندم، غلظت روی اندام هوایی ذرت را افزایش داد اما سبب کاهش وزن خشک، غلظت مس، و جذب کل آهن، منگنز، و مس اندام هوایی ذرت شد. افزایش سطوح بقایای یونجه سبب کاهش غلظت و جذب کل منگنز اندام هوایی ذرت شد. بطورکلی </span><span lang="FA" dir="RTL">کاربرد بقایای یونجه وزن خشک ذرت و جذب کل مس، را کمتر از بقایای گندم کاهش داد اما غلظت منگنز و روی اندام هوایی ذرت در تیمارهای حاوی بقایای گندم بیشتر بود. </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">کاربرد هر دو نوع بقایای گندم و یونجه سبب کاهش اثر سوء کادمیم بر جذب کل آهن اندام هوایی ذرت شد.</span></strong>