نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضایی روزبهانی, پروانهfa_IR
dc.contributor.authorحمدی, بهاءالدینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:34:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:34:13Z
dc.date.available1399-07-08T20:34:13Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:34:13Z
dc.date.issued2008-08-22en_US
dc.date.issued1387-06-01fa_IR
dc.date.submitted2005-12-21en_US
dc.date.submitted1384-09-30fa_IR
dc.identifier.citationرضایی روزبهانی, پروانه, حمدی, بهاءالدین. (1387). چینه نگاری نهشته‌های کرتاسه در منطقه هفتادقله خاور اراک. فصلنامه علمی-پژوهشی علوم زمین, 17(68), 94-107. doi: 10.22071/gsj.2009.57850fa_IR
dc.identifier.issn1023-7429
dc.identifier.issn2645-4963
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22071/gsj.2009.57850
dc.identifier.urihttp://www.gsjournal.ir/article_57850.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/91167
dc.description.abstractرخنمون‌هایی از نهشـته‌های کرتـاسه در منـطقه هفتادقله در25 کیلومتری خاور اراک برونزد داردکه به منظور بررسی‌های سنـگ‌چینه‌ای و زیـسـت‌چینـه‌ای آن،  3 برش زمین‌شناسی مناسب از آن انتخاب و بررسی شد : یکی در شمال خاور، یکی در جنوب خاور و دیگری در مرکزمنطقه. مطالعات دقیق چینه‌شناسی و فسیل‌شناسی به عمل آمده برروی نهشته‌های کرتاسه منطقه مورد مطالعه نشان داد که این نهشته‌ها برخلاف نظر عده‌ای از زمین شناسان، شامل رسوبات کرتاسه پیشین و پسین است که توسط مجموعه ریززیای (میکروفونا) موجود به‌خوبی قابل تفکیک است. نهشته‌های کرتاسه بالایی سن سنومانین پیشین دارد که به‌طور هم‌شیب روی نهشته‌های کرتاسه پیشین قرار گرفته است. توالی رسوبی کرتاسه پیشین نیز به دو بخش قاعده‌ای(آواری - کربناتی ) و بالایی(کربناتی با رخساره اورگونین) تفکیک  شده است. بخش قاعده‌ای (پی) با همبری آشکار دگرشیبی زاویه‌دار بر روی شیل و ماسه‌سنگ‌های تیره رنگ گروه شمشک قرار گرفته و فاقد هرگونه فسیل است از این رو سن آن  بر اساس موقعیت چینه‌شناسی و سن مجموعه ریززیای لایه‌های آهکی  پایین‌‌ترین  قسمت  بخش کربناتی برش‌های مورد مطالعه، کرتاسه پیشین (Neocomian ?-Barremian) پیشنهاد می‌گردد.  بخش بالایی(کربناتی) توالی رسوبی کرتاسه پیشین نیز بر اساس مجموعه‌های فسیلی  شناخته شده (Fossil assemblages)  به 4 واحد زیست‌چینه‌ای   و 9 زیست‌زون  (Biozone)قابل تقسیم بوده، سن بارمین ـ آلبین دارد . بر اساس مطالعات صورت گرفته، آغاز پیشروی دریای کرتاسه  در ناحیه مورد مطالعه Neocomian ?-Barremian در نظر گرفته می‌شود که این پیشروی دریا به‌طور پیوسته تا زمان سنومانین ادامه داشته است. دگرشیبی زاویه‌دار بخش قاعده‌ای نهشته‌های کرتاسه منطقه نیز به رویداد  زمین‌ساختی  سیمـــرین میانی (آقانباتی،1354)  نسبت داده شده است.fa_IR
dc.format.extent1086
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشورfa_IR
dc.publisherGeological Survey of Iranen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی-پژوهشی علوم زمینfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Geoscienceen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22071/gsj.2009.57850
dc.subjectکرتاسهfa_IR
dc.subjectهفتادقلهfa_IR
dc.subjectواحد زیست‌چینه‌ایfa_IR
dc.subjectسیمرین میانیfa_IR
dc.subjectاورگونینfa_IR
dc.subjectزیست زونfa_IR
dc.subjectپیشروی دریاfa_IR
dc.titleچینه نگاری نهشته‌های کرتاسه در منطقه هفتادقله خاور اراکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue68
dc.citation.spage94
dc.citation.epage107


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد