زمین‌شناسی، ژئو‌شیمی و خاستگاه احتمالی کانه‌زایی چند فلزی میوه‌رود، شمال باختر ایران

Abstract

کانسار میوه رود در ۵۰ کیلومتری شمال تبریز و ۶۵ کیلومتری باختر اهر، در شمال باختر ایران به مختصات جغرافیایی˝۳۵ ΄١۴ ˚۴۶ تا ˝٢۰ ΄١٢ ˚۴۶ طول خاوری و ˝۵٢ ΄۳۴ ˚۳۸ تا˝٢ ΄۳۳ ˚۳۸ عرض شمالی واقع است. قدیمی‌ترین سنگ‌ها شامل تناوب ستبری از ماسه‌سنگ، شیل، سیلتستون، مارن و آهک مارنی به سن کرتاسه پسین- پالئوسن است که یک توده پورفیری و دایک‌هایی با ترکیب گرانودیوریت تا دیاباز به سن احتمالی اولیگوسن در آنها نفوذ کرده است. در اثر نفوذ توده آذرین در سنگ‌های پالئوسن، اسکارن و هورنفلس تشکیل شده است. همه سنگ‌های رسوبی، سنگ‌های نیمه‌آتشفشانی و دگرگون شده فوق، به صورت دگرشیب توسط تراکیت و تراکی‌آندزیت پلیوسن پوشیده شده است. دگرسانی‌هایی از نوع سریسیتیک، آرژیلیک، پروپلیتیک و سیلیسی شدن، پتاسیک (اندک) در سنگ‌های نفوذی و رسوبی قابل مشاهده است ولی اثرات آنها در سنگ‌های آتشفشانی دیده نمی‌شود. بی‌هنجاری‌هایی از W, Bi, Sb, Cu, Ag, Au وMo توسط مطالعات ژئو‌شیمیایی شناسایی شده که شواهد صحرایی نیز کانی‌سازی آنها را تأیید کرده است. از نظر زون‌بندی ژئو‌شیمیایی، هاله‌های عناصرAs, Ag Sb,و Au در شمال منطقه و هاله‌های Mo, W, Cu, Co, Zn درجنوب منطقه گسترش دارند و درجه دگرگونی نیز از جنوب به شمال کاهش می‌یابد. دگرسانی پتاسیک بیشتر در جنوب منطقه رخنمون دارد بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بخش جنوبی محدوده در مقایسه با بخش شمالی آن فرسایش بیشتری را متحمل شده است .هاله مرکب As. Pb. Ag / Cu.W. Co نیز این نتیجه‌گیری را تأیید می‌کند. کانی‌سازی‌ها از نوع اسکارنی، رگه‌های اپی‌ترمال و رگه- رگچه‌های سیلیسی صفحه‌ای بوده و رگه‌های اپی‌ترمال را می‌توان در درون اسکارن و سنگ‌های دگرگونی همبری مشاهده کرد که در واقع آن را قطع کرده‌اند.