مدل‌یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی و سبک‌های هویت با رفتارهای خودآسیب‌رسان با میانجی‌گری شفقت به خود در نوجوانان

Abstract

خودآسیب‌رسانی مکانیسمی که نوجوانان برای محافظت از خود شکننده‌شان در مقابل فشارهای این دوره از آن استفاده می‌کنند و اغلب موجب آسیب جدی جسمی و روانی به خود می‌شوند. برای جلوگیری یا کاهش این رفتارها در نوجوانان، لازم است ابتدا اطلاعات مناسب در مورد این ساختار بدست آورده و عوامل مؤثر بر آنها را شناسایی نمود. براین اساس پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی و سبک‌های هویت با رفتارهای خودآسیب‌رسان با میانجی‌گری شفقت به خود در نوجوانان انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان 16-14 سال که در سال تحصیلی 1400-99 در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند، که 247 نفر به صورت اینترنتی و از طریق شبکه‌های مجازی به صورت در دسترس با استفاده از پرسشنامه‌های سبک‌های هویت (برزونسکی، 1989) شناخت اجتماعی (نجاتی، و همکاران، 1397) رفتار خودآسیب‌رسان (کلونسکی و گلن، 2009) شفقت به خود (نف، 2003)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌های بدست آمده از ارزیابی مدل پیشنهادی به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS23 و Smart PLS3 نشان داد اثر مستقیم و منفی سبک‌های هویت (01/0>P)، و شفقت به خود (05/0>P) بر رفتارهای خود آسیب‌رسان معنادار است. اثرمستقیم و منفی شناخت اجتماعی بر رفتارهای خود آسیب‌رسان معنادار است (05/0>P)، اما اثرغیرمستقیم شناخت اجتماعی بر رفتارهای خودآسیب‌رسان معنادار نیست.