سنگ‌شناسی و ژئوشیمی و جایگاه زمین‌ساختی- ماگمایی توده آذرین نفوذی بوئین- میاندشت پهنه سنندج- سیرجان (باختر ایران)

Abstract

توده نفوذی بوئین- میاندشت در جنوب باختر نقشه 100000 : 1 شهرستان گلپایگان و در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. این توده دارای ترکیب سنگ‌شناختی شامل گرانیت پورفیری (مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت و گابرو- دیوریت است. روند تغییرات اکسیدهای عناصر اصلی، فرعی و خاکی کمیاب نمونه‎های بخش‎های مختلف این توده، حاکی از پیوستگی طیف ترکیبی سنگی و خویشاوندی نمونه‎های گرانیتی و گرانودیوریتی و نبود خویشاوندی بین نمونه‌های گابرو- دیوریتی با نمونه‌های گرانیتی و گرانودیوریتی است. تمامی نمونه‌ها از نظر شاخص اشباع آلومین دارای ماهیت متاآلومین تا اندکی پر‌آلومین و از نظر میزان پتاسیم دارای ماهیت پتاسیم بالاست. گرانیت‌های منطقه با توجه به ویژگی‌های ژئوشیمیایی دارای ویژگی‌های گرانیت‌های نوع I هستند. نمودارهای عنکبوتی چند عنصری این نمونه‌ها حاکی از تهی‌شدگی آنها از عناصر Ta, Nb, P, Ti و غنی‌شدگی آنها از عناصر Cs, K, Sr, Ba است. غنی‌شدگی نمونه‌ها ازLILEs و تهی‌شدگی آنها از HFSEs بیانگر ماگماتیسم متاآلومین نوع I‌ کمان‌های آتشفشانی (VAG) ‌ است. بررسی تصاویر ماهواره‌ای و شواهد صحرایی نشان می‌دهد که دو سامانه گسلش اصلی در منطقه مورد مطالعه وجود دارد که عبارتند از: الف) گسل‎های با روند NW-SEو ب) گسل‎های با روندNE-SW.