مطالعه میدان تغییر شکل بعد‌لرزه‌ای زمین‌لرزه 1382 بم با استفاده از تکنیک پراکنش کننده-های دائمی

Abstract

در این مقاله با استفاده از تداخل سنجی راداری، میدان تغییر شکل ناشی از حرکات بعد‌لرزه‌ای بم در بازه زمانی 2004 تا 2010 به دست آمده است. بدین منظور از تکنیک پراکنش کننده‌های دائمی برای تولید سری زمانی جابه‌جایی‌ها استفاده شده است. این تکنیک در مواردی که نرخ جابه‌جایی در منطقه کم بوده و پیکسل‌ها دچار عدم همبستگی زمانی می‌شوند مفید است. همچنین خطای توپوگرافی باقیمانده و اثر اتمسفر را تا حدود زیادی تصحیح می‌کند. به دلیل نرخ پایین جابه‌جایی‌های بعد‌لرزه‌ای این تکنیک برای اندازه‌گیری تغییر شکل سطح زمین بسیار مناسب خواهد بود. بررسی نتایج تغییر شکل پس از زمین‌لرزه نشان می‌دهد، ماکزیمم مقدار جابه‌جایی در جهت خط دید ماهواره و خلاف جهت خط دید ماهواره، به ترتیب 5/0±5/4 و 5/0±3/4- سانتی‌متر است. بررسی میدان جابه‌جایی به دست آمده در این بازه زمانی بعد از زلزله، آهنگ کاهشی جابه‌جایی‌ها و نزدیک شدن به حالت میان لرزه‌ای را نشان می‌دهد. همچنین نتایج حاصل از مدل‌سازی حرکت بعد‌لرزه‌ای، نشان‌دهنده برازش توابع لگاریتمی و نمایی به میدان جابه‌جایی به‌دست آمده است.