سیاست همسایگی: رهیافتی برای جمهوری اسلامی ایران در نظم منطقه‌ای غرب آسیا
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
این مقاله در پی پاسخ به این پرسش است: راه برون‌رفت جمهوری اسلامی ایران از فشار ساختاریِ منطقه‌ای و جهانی در محیط منطقه‌ای غرب آسیا چیست؟ در پاسخ، این فرضیه مطرح می‌شود که داشتن یک استراتژی دقیق، دوراندیشانه، مستمر و منسجم در قالب یک فراروایت تحت عنوان «سیاست همسایگی» برای تنظیم هوشمندانۀ الگوی رفتاری با کشورهای همسایه، راه برون‌رفت از فشار ساختاری حادث‌شده بر جمهوری اسلامی ایران و پیامدهای ناشی از آن، مانند انزوا، حصر ژئوپلتیک و شکل‌گیری معمای امنیتی در محیط منطقه‌ای غرب آسیاست. در همین راستا، هدف پژوهش، بررسی جنبه‌های مختلف سیاست همسایگی، سازوکارها و خط‌مشی‌ها و مزیت‌های منتج از آن برای جمهوری اسلامی ایران در محیط منطقه‌ای غرب آسیاست. مهم‌ترین یافتۀ پژوهش این است که اتخاذ سیاست همسایگی از سوی جمهوری اسلامی ایران به‌دلیل مرجعیت تمدنی آن در منطقۀ غرب آسیا، مزیت‌های پیش‌بینی‌پذیریِ رفتارها و اعتمادسازی و اعتمادآفرینی، کاهش نقش منفی قدرت مداخله‌گر جهانی، توانایی مدیریت بحران‌های منطقه‌ای، خلق متحدان و شرکای استراتژیک، کاهش رقابت‌های منفی درون‌منطقه‌ای، خلق گفتمان‌ها و ایده‌ها و ساختارهای درون‌منطقه‌ای، خنثی‌کردن نقش منفی متغیرهای آشوب‌ساز درون‌منطقه‌ای و درنهایت، شکل‌گیری الگوی نظم مطلوب منطقه‌ای با محوریت جمهوری اسلامی ایران را در پی خواهد داشت. مقاله از نوع توصیفی‌تحلیلی است و از روش‌شناسی استنباطی جهت نیل به اهداف تحقیق استفاده شده است.
کلید واژگان
سیاست همسایگیغرب آسیا
ایران
مرجعیت تمدنی
اعتمادسازی
اعتمادآفرینی
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2021-11-221400-09-01
ناشر
دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجهسازمان پدید آورنده
استادیار گروه مطالعات منطقه ای، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری مطالعات منطقه ای ، دانشگاه جامع امام حسین (ع)
