ارزیابی پتانسیل هیدروکربن زایی سازند پابده در شمال باختری کرمانشاه با استفاده از پیرولیز راک – ایول 6

Abstract

سازند پابده (پالئوسن – الیگوسن) یکی از سازندهای مولد هیدروکربور در حوضه‌ی رسوبی زاگرس به شمار می‌رود که به منظور بررسی توان هیدروکربورزایی این سازند تعداد 30 نمونه از سازند پابده واقع در شمال‌غرب کرمانشاه و در برش ازگله برداشت گردید. نمونه ها توسط دستگاه راک- ایول 6 مورد آنالیز و بررسی قرار گرفتند. بر پایه مطالعات انجام شده، کروژن غالب سازند پابده مخلوطی از تیپ II و III تشخیص داده شد که کروژن نوع II فراوانی بیشتری دارد. دلیل آن می تواند چیرگی رخساره های دریایی تشکیل دهنده این سازند باشد. از لحاظ پتانسیل ژنتیکی و توان هیدروکربن زایی، این سازند یک سنگ منشأ متوسط تا نسبتاً خوب می باشد. انعکاس ویترینیت نمونه‌های سازند پابده کمتر از 3/1 بوده که بیانگر یک سنگ منشأ نابالغ می باشد اما تعداد 20 درصد از نمونه ها در پنجره تولید نفت و هیدروکربن های مایع قرار گرفتند که با Tmax بالاتر از 450 درجه سانتی‌گراد تایید می شوند. نمودار HI در مقابل TOC بیانگر رخساره های آلی C و BC و به مقدار کمتر B و AB برای سازند پابده می باشد. این تنوع رخساره ای می تواند به دلیل تنوع مواد آلی با منشأ دریایی و قاره ای باشد. رسوبگذاری این رخساره ها به طور عمده در محیط های نسبتا احیایی از قبیل Pro-Delta ، شلف خارجی، و بخش های بالایی شیب قاره صورت گرفته و چنانچه مراحل بلوغ حرارتی را طی کند توانایی زایش میعانات و گاز را خواهند داشت.