بهبود ارزیابی پتروفیزیکی مخزن آسماری با استفاده از روش توموگرافی میان‌چاهی در یکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران

Abstract

در این مطالعه مخزن آسماری در 39 حلقه چاه یکی از میادین نفتی جنوب غربی زاگرس، واقع در فروافتادگی دزفول با استفاده از روش توموگرافی میان‌چاهی داده‌های نگار گاما و داده‌های تخلخل مغزه بررسی شده است. به این منظور مدل‌های دو‌بعدی و سه‌بعدی نگار گاما و تخلخل مغزه در 4 زون مخزنی سازند آسماری توسط نرم‌افزار پترل طراحی گردید. از میان برش‌های تهیه شده نگار گاما و تخلخل از هر زون، 2 برش از بخش‌های بالایی و پایینی زون‌ها انتخاب و در کل 8 برش توموگرافی از 10 چاه کلیدی تهیه و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج حاصل از مدل‌های توموگرافی نگار گاما و تخلخل بسیار به هم نزدیک و قابل انطباق بوده و نشان می‌دهد بین میزان نگار اشعه گاما و تخلخل در برش‌های ساخته شده سازند آسماری در چاه‌های مورد مطالعه یک رابطه معکوس وجود دارد. همچنین با افزایش میزان دولومیتی شدن در زون‌ها، خصوصیات پتروفیزیکی تغییر و مقدار تخلخل افزایش یافته است. بر مبنای مدل توموگرافی میان‌چاهی میدان نفتی مورد مطالعه مشخص شد که زون 2 با کمترین مقدار گاما و بیشترین مقدار دولومیتی شدن، دارای تخلخل بالاتر نسبت به سایر زون‌ها بوده و می‌تواند هدف اصلی چاه‌های تولیدی در میدان باشد. از آنجایی که مغزه‌گیری چاه‌ها با هزینه و زمان زیادی همراه است، می‌توان با استفاده از روش توموگرافی میان‌چاهی به نتایج بسیار نزدیک و دقیق به داده‌های مغزه‌گیری چاه دست یافت. بنابراین پیش از اقدام به افزایش حفاری‌ها در منطقه، برای کسب اطلاعات کلی، انجام مطالعات توموگرافی می‌تواند بسیار مفید باشد.