طراحی و تبیین مدل تعلق خاطر پایدار کارکنان نسل جدید با رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد (مطالعه‌ای در کسب‌وکارهای مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات)

Abstract

پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش کیفی و راهبرد پژوهش"نظریه داده‌بنیاد" و با هدف طراحی و تبیین مدل تعلق‌خاطر پایدار کارکنان که باعث تأثیر‌پذیری منفی کمتر از تغییرات و چالش‌های محیطی و ماندگاری بیشتر نسل جدید در سازمان شود، انجام پذیرفت. به‌منظور گردآوری داده‌های پژوهش، از مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساختاریافته با 25 نفر از کارکنان نسل جدید شاغل در کسب‌وکارهای مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات و افراد خبره در حوزه تعلق‌خاطر کارکنان در صنعت ICT استفاده و نمونه‌گیری به روش نظری و با فن گلوله برفی انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های گردآوری‌شده - منطبق بر مدل پارادایمی، که توسط استراوس و کوربین ارائه شده - طی سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام پذیرفت. براساس یافته‌های پژوهش، تعلق‌خاطر کارکنان نسل جدید، پیامد نهایی تجربه آنان از فضای کاری می‌باشد؛ فضای کاری جذاب و رشد‌دهنده (به‌عنوان کنش‌ها و تعاملات)، می‌تواند به ارتقای تعلق‌خاطر پایدار نسل جدید منجر شود. تعامل مؤثر بین مدیر وکارمند (به‌عنوان مقوله محوری)، اقدامات و فعالیت‌های متمرکز بر انتظارات کارکنان نسل جدید (به‌عنوان عوامل مداخله‌گر) که ازطریق واحد منابع انسانی طراحی و اجرا می‌شود، ماهیت و هویت شرکت (به‌عنوان بستر حاکم)، عواملی هستند که بر شکل‌گیری این فضای کاری جذاب و رشددهنده تأثیرگذارند. در این پژوهش، فرهنگ سازمانی همسو با ارزش‌های کارکنان نسل جدید، به‌عنوان شرایط علّی و ریشه‌ای ارتقادهنده تعلق‌خاطر پایدار کارکنان نسل جدید، شناسایی و معرفی شده است.