اولویت‌بندی تفسیرگرایانه افولِ شایستگی منابع‌انسانی براساس وجودِ لایه‌های قدرتِ ساختاری هژمونیک: فرایند تحلیل (IRP)

Abstract

تغییرات در حوزه منابع انسانی در دهه اخیر با هدف افزایش پویایی و انعطاف‌پذیری از تمرکز صِرف بر ارائه راهبرد‌ها به سمت شناسایی علل عدم موفقیت کارکردهای راهبردی منابع انسانی تغییر جهت داده است، به‌طوری‌که واکاوی عواملی غیر از علل صِرف منابع انسانی، منجر به شناخت ریشه‌های ایجاد‌کننده‌ اختلال مرتبط با توسعه منابع انسانی شده است. یکی از رویکردهایی ایجاد‌کننده اختلال در زمینه‌ توسعه شایستگی‌های منابع انسانی، وجودِ لایه‌های قدرت ساختاری هژمونیک است؛ ساختارهایی که با هدف توسعه تسلط‌گرایی در کارکردهای قدرت در سازمان، باعثِ انحطاط توسعه شایستگی‌های منابع انسانی شده است. هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت‌بندی تفسیرگرایانه افولِ شایستگی منابع‌انسانی براساس وجودِ لایه‌های قدرتِ ساختاری هژمونیک برپایه فرایند تحلیل ( ) است. در این پژوهش به‌منظور شناسایی مؤلفه‌‌ها (شایستگی منابع انسانی) و گزاره‌های پژوهش (لایه‌های قدرتِ ساختاری هژمونیک) از تحلیل فراترکیب استفاده شد و با مشارکت ۱۴ نفر از خبرگان رشته مدیریت منابع انسانی در سطح دانشگاهی صورت پذیرفت و در بخش کمی مؤلفه‌‌ها و گزاره‌های شناسایی‌شده درقالب پرسشنامه‌های ماتریسی توسط ۲۵ نفر از مدیران با سابقه‌ سازمان‌های مشمول اصل ۴۴ قانون، مورد ارزیابی تحلیل تفسیری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد، گزاره‌ هژمونی قدرت برمبنای سیاست « » به‌عنوان تأثیرگذاترین لایه‌های قدرت در سازمان‌های موردبررسی محسوب می‌شود که باعث افول دو شایستگی: مشارکتی « » و خودرهبری « » می‌شود. این نتیجه نشان می‌دهد وجودِ لایه‌های قدرتِ ساختاری هژمونیک به‌ویژه قدرت سیاسی باعث می‌شود تا سطح شایستگی‌های منابع انسانی کارکردهای اثربخش خود را ازدست بدهند و این موضوع، بهره‌وری سازمانی را تحت تأثیر قرار دهد.