ساختار انحصاری و برآورد هزینه ‏های اجتماعی ناشی از آن در صنعت فولاد ایران

Abstract

هدف این مطالعه برآورد هزینه اجتماعی انحصار و صرفه‏های مقیاس در صنعت فولاد ایران می‏باشد. در این مطالعه از شاخص هرفیندال- هیرشمن جهت شناخت ساختار صنعت فولاد و از شاخص‏های هاربرگر و پوزنر جهت محاسبه هزینه رفاهی استفاده شده است. بر اساس شاخص هرفیندال- هیرشمن، صنعت فولاد کشور ایران طی سال‏های 1370 تا 1396 همواره در وضعیت انحصاری قرار داشته است، هر چند که این قدرت انحصاری رو به کاهش بوده است، اما این صنعت با شرایط رقابتی فاصله زیادی دارد. نتایج مربوط به شاخص‏های هاربرگر و پوزنر نشان می‏دهد که در طی دوره مورد مطالعه، هزینه اجتماعی انحصار افزایش یافته است. برآورد تابع هزینه ترانسلوگ صنعت فولاد ار روش رگرسیون‏های به ظاهر نامرتبط نشان داد که امکان جانشینی بین نهاده‏ها وجود دارد. اساسی ترین راهکار پیش روی مدیران این صنعت، افزایش میران تولید به منظور نزدیک کردن سطح تولید، به سطح بهینه می‏باشد.