شهرنشینی و مصرف نوشیدنی‌های الکلی (مطالعه موردی، شهروندان پسر 24-19 ساله شهر بردسیر)

Abstract

امروزه شهرها با مشکلات و مسائل عدیده‌ای مواجه هستند. مصرف نوشیدنی‌های الکلی به عنوان یک مسئله اجتماعی در تمامی جوامع شهری و با توجه به ممنوعیت آن در کشور ایران می‌تواند این موضوع را به صورت یک مساله اجتماعی مطرح سازد. از سوی دیگر کاهش سن گرایش به مصرف، قشر جوان جامعه را به عنوان گروهی در معرض خطر معرفی می‌نماید. هدف پژوهش حاضر، مطالعه شهرنشینی و مصرف نوشیدنی‌های الکلی (مطالعه موردی، شهروندان پسر 24-19 ساله شهر بردسیر) می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی، جامعه آماری شامل شهروندان پسر 14 تا 29 ساله ساکن شهر بردسیر، که تعداد آنان 4000 نفر بوده، طبق فرمول کوکران حجم نمونه 350 نفر تعیین گردید، شیوه نمونه‌گیری، نمونه‌گیری تصادفی ساده است. داده‌‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد گرایش به مصرف مشروبات الکلی فیش باین، آیزن و آلپورت و پرسشنامه محقق‌‌ساخته عوامل مؤثر بر گرایش شهروندان پسر به مصرف مشروبات الکلی، جمع‌آوری و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید، یافته‌ها با نرم‌افزارهای آماری SPSS ویراست 20 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، نتایج نشان داد که: بین عوامل فردی، روانی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی، عوامل ساختاری مدیریتی، عوامل فرهنگی و گرایش جوانان پسر 14 تا 29 ساله به مصرف مشروبات الکلی در شهر بردسیر معنا‌دار و به‌صورت منفی است. یعنی با تقویت عوامل فردی، روانی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی، ساختاری مدیریتی و فرهنگی، گرایش جوانان شهر بردسیر به مصرف مشروبات الکلی کاهش می‌یابد.