مطالعه عوامل اجتماعی مؤثر بر هنجارشکنی در بین جوانان 28-18 ساله شهرستان رباط‌کریم

Abstract

مفهوم هنجارشکنی به معنای سرپیچی از ارزش‌ها و هنجارهای حاکم بر جامعه به‌کار می‌رود. اگر فردی برخلاف رویه‌ها و قواعد مطلوب و مثبت جامعه گام بردارد و آنها را نقض کند، او را هنجارشکن می‌نامند. هنجارشکنی ارتباط نزدیک و استواری با پدیده‌هایی هم‌چون آنومی، ناکامی اجتماعی، پیوند اجتماعی، قانون‌پذیری، پیوند اجتماعی و ناکامی اجتماعی دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت تأثیر این عوامل بر هنجارشکنی در بین جوانان 28-18ساله شهرستان رباط‌کریم است. روش پژوهش حاضر پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه است. جامعه آماری، شامل کلیه جوانان 28-18ساله می‌باشند که از بین آنها با استفاده از فرمول کوکران 286 نفر به‌عنوان حجم نمونه در دوازده محله شهری و حومه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای برگزیده شدند که به جهت جلوگیری از تورش احتمالی در نمونه تعداد300 پرسش‌نامه توزیع شد لیکن از این تعداد 291 پرسش‌نامه قابل استفاده بود. یافته­های پژوهش نشان می‌دهد که هنجارشکنی جوانان شهرستان رباط‌کریم با عوامل اجتماعی رابطه دارد. بر این اساس متغیرهای اعتماد اجتماعی به پلیس (324/0-)، میزان قانون‌پذیری (214/0-)، ناکامی اجتماعی (389/0)، احساس آنومی اجتماعی (195/0)، پیوند اجتماعی (479/0-) با هنجارشکنی رابطه معنی‌داری و هم‌چنین وضعیت تأهل و سابقه تخلف اجتماعی با هنجارشکنی جوانان تفاوت معنی‌داری داشتند.