تبیین نسبی‌گرایی اخلاقی لیزا و راهنمای آن در مقایسه با اطلاق گرایی در حکمت متعالیه
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
«فلسفه برای کودکان» از برنامه‌های آموزشی جدید در جهت بهبود روند فلسفه‌ورزی و تفکر در کودکان است. این برنامه با وجود ظرفیت‌های خوب برای ایجاد فضای تفکر و خلاقیت، دارای مبانی‌ای ناهمخوان با مبانی فلسفی بومی ایران می‌باشد. به این منظور، ضروری است مبانی فلسفی برنامه مورد بررسی و مداقه قرار گیرد. این مقاله به دلیل اهمیت ویژه اخلاق و تربیت اخلاقی، که یکی از اهداف این برنامه است و با ابزار داستان به کودک منتقل می‌شود، به بررسی مبنای نسبی‌گرایی اخلاقی داستان لیزا و راهنمای آن (محتوای تربیت اخلاقی برنامه لیپمن) و مقایسه آن با منظر حکمت متعالیه می‌پردازد. بررسی محتوا با روش توصیفی ـ تحلیلی نشان می‌دهد علی‌رغم اینکه "لیپمن" نسبی‌گرایی را رد می‌کند، نفی خیر مطلق، شخصی و زمینه‌مند بودن تفکر و ارزش‌ها شواهدی بر نسبی‌گرایی اخلاقی این محتواست و این محتوا به علت ماندن در تنگنای نظریه قراردادگرایی و نداشتن ملاک و اصول ثابت دچار نسبی‌گرایی و توابع آن است.در مقابل، حکمت متعالیه با مطلق دانستن گزاره‌های اخلاقی، نگاه وجودی و فضیلت‌مدارانه به اخلاق مصون از گزند نسبی‌گرایی است. ازاین‌رو دارای مبانی ارزش شناختی مناسب‌تری در شکل‌دهی یک برنامه منسجم تربیت اخلاقی است.
کلید واژگان
فلسفه برای کودکانمبانی ارزش شناختی
نسبی‌گرایی اخلاقی
حکمت متعالیه
شماره نشریه
2291400تاریخ نشر
2021-09-231400-07-01
ناشر
مجمع عالی حکمت اسلامیسازمان پدید آورنده
دکتری مدرسی معارف گرایش مبانی نظری دانشگاه باقرالعلوم(علیه السلام)استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(علیه السلام)
استادیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
