مبانی معرفت‌شناختی عفاف و حجاب در اسلام و غرب (با تأکید بر پارادوکس‌های پیش روی لیبرال دموکراسی غربی)

Abstract

از نظر شرق و اسلام، دوره‌ سنت زاییده‌ای از حقیقت حول وجود یا همان ذات الهی است که همانا این حقیقت مطلق است؛ اما متفکران غربی از این دوره عبور کرده و مدعی مدرنیته شده و بر این باور بوده که حقیقت هم‌چنان مطلق بوده، اما حول موجود یا همان انسان می‌گردد. مسلمانان انسان را زاییده دوره سنت و جانشین خدا می‌دانند، در حالی‌که متفکر غربی، انسان را جایگزین خدا می‌داند و به آن قدرت مطلق می‌دهد. این‌جا است که مطلق بودن انسان، وی را افسار گسیخته کرده و به وی آزادی بدون محدودیت می‌دهد. این آزادی بین حیوان و انسان مشترک بوده و از نظر اسلام آزادی شهوانی یا همان نفس اماره است. این مدل آزادی که انسان غربی را در کسب ثروت افسار گسیخته کرده همان مدل لیبرالی آزادی است. لیبرال دموکراسی غربی که به‌ظاهر همه چیز را در آزادی فردی می‌بیند و حجاب را به‌نوعی ناقض آزادی فردی می‌داند، ولی زن مسلمان را به مراکز دولتی و دانشگاه راه نمی‌دهد و با آن برخورد می‌کند و این بزرگ‌ترین طنز لیبرال دموکراسی است که به بهانه رعایت آزادی فردی همین آزادی را در زن مسلمان سلب می‌کند. زن مسلمان به‌علت این‌که تمام حقیقت را حول ذات الهی می‌بیند و به قول امام خمینی(ره) عالم محضر خدا است در محضر خدا معصیت نکنید، عفاف و حجاب را رعایت می‌کند.