آسیب‌شناسی تیراندازی‌های منجر به جرح و فوت (مورد مطالعه: کارکنان فرماندهی انتظامی غرب استان تهران)

Abstract

نیروهای پلیس برای انجام وظایف قانونی خود در راستای حفظ نظم و امنیت، گاهی ناچارا دست به سلاح برده و اقدام به تیراندازی می کنند. با توجه به عدم آمادگی پلیس برای تیراندازی، عدم تسلط کامل به قانون به‌کارگیری سلاح، مشکلات حقوقی و مالی و عدم آمادگی‌های روحی و روانی در این مواقع، آسیب‌هایی را به کارکنان وارد می‌کند که اثرات جبران ناپذیری برای فرد، جامعه و سازمان دارد، بنابراین بررسی آسیب‌های احتمالی این اقدام برای احراز آمادگی جهت مقابله وکاهش اثرات این آسیب‌ها بسیار اهمیت دارد. هدف از این پژوهش آسیب‌شناسی تیراندازی‌های منجر به جرح و فوت برای کارکنان در فرماندهی انتظامی غرب استان تهران می‌باشد. این پژوهش از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی محسوب شده و از نظر روش پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری مورد مطالعه تعداد 42 نفر از کارکنان می‌باشد که اقدام به تیراندازی‌های منجر به جرح وفوت کرده‌اند. حجم نمونه در حد اشباع بود. قلمرو مکانی این پژوهش فرماندهی انتظامی غرب استان تهران و روش نمونه گیری، هدفمند می‌باشد. در پژوهش حاضر از یک فرم مصاحبه و پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شده است. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی (تست t) استفاده شد. نتایج حاصل از نظرات افراد نمونه آماری و در بین آسیب‌های سازمانی ناشی از تیراندازی‌های منجر به جرح و فوت، بالاترین میانگین مربوط به احتیاط بیش از حد در انجام مأموریت‌های بعدی و کمترین میزان هم به اعتنای مقامات قضایی به گزارش‌های تنظیم شده از سوی پلیس مربوط می‌شود و در بین آسیب‌های فردی بالاترین میانگین مربوط به مواجه با مشکلات مالی است و کمترین میزان هم به احساس شرمندگی مربوط می‌شود. و در بین آسیب‌های اجتماعی بالاترین میانگین مربوط به قرار گرفتن در میان قضاوت‌های ناعادلانه جامعه و کمترین میزان هم به مورد طرد قرار گرفتن فرد مربوط می‌شود. نتایج نشان داد که آسیب‌های فردی، سازمانی و اجتماعی کارکنان سلاح به‌دست را بعد از بروز تیراندازی تهدید می‌کند. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد همه عواملی که از نظر محقق در بخش مربوط به آسیب‌های فردی، سازمانی و اجتماعی لحاظ شده است مورد تأیید افراد متخصص و افسران باتجربه و ماهر در این زمینه قرار گرفته است و راه‌کاری مقابله با این آسیب‌ها معلوم شد.