تحلیلی بر نظریه‌های جرم‌شناختی فشار ساختاری و فنون خنثی‌سازی در تکرار سرقت

Abstract

توقف چرخه بزه‌کاری، بازگشت مجرم به جامعه، اصلاح و درمان و مرتفع کردن حالت خطرناک وی از جنبه تعارض با جامعه و قوانین مدنی از اهداف سیاست کیفری می‌باشد. با نگاهی بر آمار مجرمان دستگیر شده در می‌یابیم که توفیقی کامل در این راستا حاصل نشده است؛ بیش از نیمی از مجرمان مجدداً به چرخه بزه‌کاری بازگشته و مبادرت به تکرار بزه می‌کنند. می‌خواهیم بدانیم چرا با وجود تشدید مجازات شاهد کاهش تکرار جرم و مؤثر بودن پیش‌گیری ثالث نیستیم؟ در این پژوهش در پی تبیین بعضی از عوامل موجده تکرار سرقت هستیم. رابطه بین نظریه‌های فشار‌های ساختاری و فنون خنثی‌سازی و تکرار بزه سرقت در شهرستان شهریار به روش توصیفی – پیمایشی با رویکرد هم‌بستگی بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش 138 نفر از سارقان دستگیر شده تکرارکننده سرقت در شهر شهریار در سال 93 می‌باشد. برای تعیین حجم نمونه از روش تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان(1976) استفاده و حجم نمونه به میزان 100 نفر تعیین و پرسش‌نامه به‌صورت تصادفی ساده بین آنها توزیع شد. داده‌های پژوهش از لحاظ متغیر‌های سن، جنس، میزان تحصیلات مدت سابقه اشتغال و وضعیت تأهل توصیف و نرمال بودن داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف مورد ارزیابی و سنجش و سپس داده‌ها با استفاده از آزمون فریدمن تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش رابطه معناداری را بین دو نظریه بررسی شده با تکرار بزه سرقت در شهرستان شهریار را نشان می‌دهد. اولویت اول تکرار بزه سرقت مربوط به فشار ساختاری بوده و اولویت دوم به تکنیک‌های خنثی‌سازی مربوط می‌شود. نتایج حاصل از پژوهش تطابق کامل با مبانی نظری پژوهش و پیشینه پژوهش که توسط محققان دیگر به انجام رسیده، دارد.