سیر تحولات جرایم علیه امنیت عمومی در قوانین کیفری ایران

Abstract

امنیت به‌عنوان یکی از نیازهای فطری و ضروریات زندگی بشری نقش به‌سزایی در توسعه و پیشرفت جامعه دارد، امنیت عمومی یکی از بارزترین وجوه بالندگی یک اجتماع و بسترساز رشد و توسعه و ثبات جامعه می‌باشد. استقرار امنیت عمومی در یک جامعه نیازمند ساختاری است که در آن حداقل عناصری چون عدالت اجتماعی، تأمین و رفاه اجتماعی، اشتغال، آزادی و حاکمیت مردم و مشارکت کامل آن‌ها، توزیع دانایی و اطلاعات در جامعه، اختلال اجتماعی، استفاده از نیروی فرهیختگان و دانایان، سازگاری اجتماعی و نظایر آن وجود داشته باشند. امنیت عمومی وضعیتی از تفوق نظم، قانون و رعایت عدالت در یک جامعه است که شهروندان در سایة آن از تهدید و خطر در امان بوده و برای حفظ و پاسداری از حقوق خود و برطرف کردن زمینه‌ها و عوامل تعرض احتمالی- اطمینان خاطر دارند. این تحقیق از نظر نتیجه توسعه‌ای و به روش کتابخانه‌ای و توصیفی و تحلیلی با تجزیه و تحلیل متون نگاشته شده و مطالعه کتب حقوقی در این زمینه صورت گرفته است و هدف از آن بررسی سیر تحولات جرایم علیه امنیت عمومی در قوانین کیفری ایران میباشد. براساس نتایج به‌دست آمده جرایم علیه امنیت عمومی همواره و حتی در دوران انتقام خصوصی نیز جرم‌انگاری شده و در گذر زمان سیر تحولی خود را طی کرده است هم‌چنین جرم‌انگاری این اعمال به قبل از جرایم علیه امنیت خصوصی (فردی) می‌رسد.