تأثیر تلفیق درس تربیت‏بدنی با درس ریاضی بر یادگیری مهارت‏های بنیادی دانش ‏آموزان دختر

Abstract

در فضای پیوسته در حال تغییر‏، نظام‏های آموزشی و تربیتی عهده‏دار پیشرفت و توسعه آینده کشور هستند، یکی از مواردی که توجهات زیادی را در آموزش به خود جلب کرده سلامتی و داشتن مهارت‏های بنیادی در دانش‏آموزان هستند. این مطالعه با هدف کاربردی در آموزش‏وپرورش، بر اساس روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‏آزمون-پس‏آزمون با گروه کنترل به بررسی تأثیر تلفیق درس تربیت‏بدنی با درس ریاضی بر یادگیری مهارت‏های بنیادی دانش‏آموزان پرداخته است. جامعه آماری تمام دانش‏آموزان دختر پایه دوم ابتدایی به تعداد 2000 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای مرحله‏ای، نمونه‏ای 30 نفری از دانش‏آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به‏عنوان شرکت‏کننده استفاده گردید. در راستای هدف پژوهش، دانش‏آموزان گروه آزمایش (15 نفر)، فعالیت‏های تربیت‏بدنی به‏صورت تلفیقی با درس ریاضی انجام دادند، درحالی‏که دانش‏آموزان گروه کنترل (15 نفر) فقط با همان روش سنتی درس ریاضی را خواندند. این پژوهش در قالب 10 جلسه 45 دقیقه‏ای و هفته‏ای یک‏بار انجام گرفت. برای جمع‏آوری داده‏ها از آزمون‏های آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی و تنفسی، انعطاف-پذیری، سرعت و تعادل (هادوی، 1388)، کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (احمدی، 1390)، آزمون ریاضی از کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (آزمون، 1391) و تکنیک‏های ارزشیابی اسمیت (1997) استفاده گردید. تحلیل آماری داده‏ها به کمک آزمون یومن ویتنی و تی مستقل بیانگر این بود که عملکرد در مهارت‏های بنیادی گروه آزمایش با سطح تفاوت آماری 05/0>p در پایان دوره بهتر از گروه کنترل بود. این یافته‏ها می‏تواند پیامدهای قابل‏توجه نظری و کاربردی برای تلفیق درس تربیت-بدنی با درس ریاضی بر روی مهارت‏های بنیادی دانش‏آموزان داشته باشد. در فضای پیوسته در حال تغییر‏، نظام‏های آموزشی و تربیتی عهده‏دار پیشرفت و توسعه آینده کشور هستند، یکی از مواردی که توجهات زیادی را در آموزش به خود جلب کرده سلامتی و داشتن مهارت‏های بنیادی در دانش‏آموزان هستند. این مطالعه با هدف کاربردی در آموزش‏وپرورش، بر اساس روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‏آزمون-پس‏آزمون با گروه کنترل به بررسی تأثیر تلفیق درس تربیت‏بدنی با درس ریاضی بر یادگیری مهارت‏های بنیادی دانش‏آموزان پرداخته است. جامعه آماری تمام دانش‏آموزان دختر پایه دوم ابتدایی به تعداد 2000 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای مرحله‏ای، نمونه‏ای 30 نفری از دانش‏آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به‏عنوان شرکت‏کننده استفاده گردید. در راستای هدف پژوهش، دانش‏آموزان گروه آزمایش (15 نفر)، فعالیت‏های تربیت‏بدنی به‏صورت تلفیقی با درس ریاضی انجام دادند، درحالی‏که دانش‏آموزان گروه کنترل (15 نفر) فقط با همان روش سنتی درس ریاضی را خواندند. این پژوهش در قالب 10 جلسه 45 دقیقه‏ای و هفته‏ای یک‏بار انجام گرفت. برای جمع‏آوری داده‏ها از آزمون‏های آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی و تنفسی، انعطاف-پذیری، سرعت و تعادل (هادوی، 1388)، کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (احمدی، 1390)، آزمون ریاضی از کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (آزمون، 1391) و تکنیک‏های ارزشیابی اسمیت (1997) استفاده گردید. تحلیل آماری داده‏ها به کمک آزمون یومن ویتنی و تی مستقل بیانگر این بود که عملکرد در مهارت‏های بنیادی گروه آزمایش با سطح تفاوت آماری 05/0>p در پایان دوره بهتر از گروه کنترل بود. این یافته‏ها می‏تواند پیامدهای قابل‏توجه نظری و کاربردی برای تلفیق درس تربیت-بدنی با درس ریاضی بر روی مهارت‏های بنیادی دانش‏آموزان داشته باشد.