حکومت‌مندی الهیات سیاسی در عصر اطلاعات (جایگاه سازه‌های الهیاتی در تئوری‌های سیاست و روابط بین‌الملل در عصر اطلاعات)

Abstract

با کسانی که به خداوند و متافیزیک اعتقاد دارند و آموزه‌های حقوق بشر، دموکراسی، لیبرالیسم و بسیاری از اصول و پیش‌فرض‌های عقل حاکم بر محیط بین‌الملل را به رسمیت نمی‌شناسند و به صورت انتقادی با آنها برخورد می‌کنند چه باید کرد؟ آیا می‌توان به بهانه عقب‌افتادگی، استبدادی بودن و خرافه‌ای بودن آنها را کنار زد و نادیده گرفت؟ در صورت برخورد آیا باید به عنوان هویتی مستقل و دارای بنیادهای منطقی وارد ارتباط با آنها شد، یا اینکه باید تلاش کرد سازه‌های ذهنی آنها را تغییر داد؟ آیا سرزمین‌ها و کشورهای دارای الهیات سیاسی، شهروندانی باوجدان و باانصاف هستند یا مردمانی غیرقابل گفت‌وگو و تنش‌آفرین؟ این نوشتار با تمرکز بر تئوری‌های جدید سیاست و روابط بین‌الملل که اغلب مربوط به عصر اطلاعات هستند، به دنبال این است که شیوه‌هایی را که این تئوری‌ها برای برخورد با الهیات سیاسی و گزاره‌های مذهبی ارائه می‌کنند، تحلیل کند. در تمام نوشتار دغدغه متن بر حکومت‌مندی یعنی شیوه‌های اعمال و محدود کردن قدرت در الهیات سیاسی تمرکز دارد و برای دستیابی به پاسخ، هفت تئوری معروف سیاست و روابط بین‌الملل مورد واکاوی قرار می‌گیرند تا نشان داده شود جایگاه سازه‌های دینی و الهیات سیاسی در روابط بین‌الملل از شکلی حاشیه‌ای و بی‌اعتنا در حال تبدیل به مسئله و دغدغه‌ای عمومی است.