تحلیل اثر ارتباطات اثربخش سازمانی بر تعادل کار و زندگی با نقش میانجی ‌آسیب‌های شغلی در بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل

Abstract

مقدمه: ایجاد تعادل بین کار و زندگی، یکی از دغدغه‌های کارکنان سازمان‌ها در عصر کنونی است. یکی از ابزارهای ایجاد تعادل کار و زندگی، ارتباطات اثربخش سازمانی است که تحقیق حاضر در همین راستا و با هدف تحلیل اثر ارتباطات اثربخش سازمانی بر تعادل کار و زندگی با نقش میانجی ‌آسیب‌های شغلی در بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل انجام شده است. روش پژوهش: از لحاظ هدف، تحقیق حاضر کاربردی، از لحاظ نوع روش، توصیفی از نوع پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان بیمارستان سبلان تامین اجتماعی اردبیل است که تعداد آنها 600 نفر می‌باشد. برای تعیین حجم نمونه کارکنان از جدول مورگان استفاده و تعداد نمونه برابر 234 بدست آمد که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه ‌آسیب‌های شغلی دیباج، پرسشنامه ارتباطات اثربخش سازمانی سوسمان و کرینوس و پرسشنامه تعادل کار و زندگی وانگ و کو استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار lisrel و SPSS تحلیل و برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری و رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که ارتباطات اثربخش سازمانی با نقش میانجی ‌آسیب‌های شغلی بر تعادل کار و زندگی کارکنان تاثیر معنی‌داری دارد. هم‌چنین ارتباطات اثربخش سازمانی 0/76 و ‌آسیب‌های شغلی 0/67- تغییرات تعادل کار و زندگی کارکنان را پیش‌بینی می‌کند. نتیجه‌گیری: رابطه بین دو متغیر ارتباطات اثربخش سازمانی و تعادل کار و زندگی کارکنان توسط متغیر ‌آسیب‌های شغلی تشدید می‌شود که اگر ‌آسیب‌های شغلی افزایش یابد این اثر ضعیفتر و اگر ‌آسیب‌های شغلی ضعیف شود طبیعتا این رابطه قوی خواهد شد.