بررسی تطبیقی حقوق فردی اجتماعی دختران بد سرپرست و دختران فراری (مورد مطالعه منطقه4 تهران)

Abstract

مقدمه: حقوق زنان اشاره به آزادی در تمامی سنین دارد و جدا کردن آن از حقوق عام‌تری مثل حقوق بشر بنا بر تئوری است که در بدو زاده شدن برای تمام بشر به رسمیت شناخته می‌شوند اما مدافعان حقوق زنان نشان می‌دهند و به دلایلی زنان و دختران بیشتر از مردان از شمول این حقوق خارج می‌شوند و این حقوق شامل تمامیت بدنی و خودمختاری، حق کار، حق مالکیت، حق تحصیل، حقوق سرپرستی، و حقوق دیگر می باشد و در این مقاله هدف از نوع علی- مقایسه­ای و به بررسی تطبیقی حقوق جسمی اجتماعی دختران بد سرپرست و دختران فراری منطقه 4 تهران می‌باشد.روش کار: پژوهش حاضر با حجم نمونه با استفاده از شیوه نمونه­گیری در دسترس، 60 نفر با توجه به اهداف و فرضیه تحقیق انتخاب شدند. 30 نفر مربوط به گروه دختران بدسرپرست (از نوع شرایط اقتصادی و فرهنگی ضعیف، پدر فاقد شغل و نهایتاً رفتار خشونت بار یکی از والدین با فرزند) و 30 نفر دختران فراری (نگهداری شده در مراکز). در این پژوهش پرسشنامه احساس تنهایی توسط راسل و پیلوا و کورتونا (1980)؛ پرسشنامه تصویر بدنی برون، کش و میولکا (۱۹۹۰) و پرسش­نامه اهمال­کاری تاکمن (1991) بر روی گروه نمونه اجرا شد. در این پژوهش داده­های جمع­اوری شده پس از ثبت در نرم افزار SPSS24 بر اساس روش­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که اثر گروه بر نمرات حاصل از پرسش­نامه احساس تنهایی، تصویر بدنی و اهمال­کاری معنادار می‌باشد؛ بدین معنا که بین آزمودنی‌های دو گروه (دختران بدسرپرست و دختران فراری) در میانگین نمرات این متغیرها تفاوت معناداری وجود دارد.نتیجه گیری:همچنین میانگین متغیرهای احساس تنهایی و اهمال­کاری کل در دختران بدسرپرست بالاتر از گروه دختران فراری بوده است، همچنین متغیرهای تصویر بدنی گروه دختران بدسرپرست پائین­تر از گروه دختران فراری بوده است. تعداد زیادی از دختران تحت خشونت فیزیکی ، روحی و... در خانواده بر آنها اعمال شده است لذا در این زمینه باید برای این زنان اقدامات مشاوره‌ای و حمایت اجتماعی به طور تخصصی از سوی مسئولین و دولت صورت گیرد.