بهسازی سرمایه اجتماعی و ارتقاء وفاق اجتماعی در شهرهای چند فرهنگی(مورد مطالعه: شاهین شهر)

Abstract

هدف مقاله حاضر بهسازی سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر ارتقاء وفاق اجتماعی در شهرهای چندفرهنگی است. روش پژوهش از نوع کیفی با رویکرد نظریه زمینه­ای است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه­گیری نظری و از نوع هدفمند و برای گردآوری داده­ها از مصاحبه­ی نیمه ساختار­یافته استفاده شده­است و در نمونه­ی پژوهش، تعداد 11 نفر از مسؤولان و مدیران اجرایی و علمی مرتبط با موضوع که در شهر شاهین شهر دارای اندیشه و تجارب اجرایی و مسؤولیت سیاسی بوده اند، مشارکت کرده­اند. در این تحقیق، از میان شیوه‌های مختلف احراز پایایی، از روش‌‌ استفاده از راهنما یا پروتکل مصاحبه یا همان پرسش‌های مولّد و هدایت جریان مصاحبه برای گردآوری داده‌ها بهره گرفته شده است. یافته­های به دست آمده حاکی از آن است که مؤلفه­های سرمایه اجتماعی تجربه شده در شهر شاهین­شهر عبارتند از مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی و پیوند درون­گروهی قوی. هر یک از این مؤلفه­ها از نگاه مشارکت­کنندگان به صورت مطلوبی در میان اقوام ساکن در شاهین شهر وجود دارد و همین امر دلیلی بر وضعیت مطلوب وفاق اجتماعی در میان شهروندان شاهین شهر به عنوان یکی از شهرهای چندفرهنگی است.