بررسی غلظت عناصر فلزی در بافت ماهی سفید Rutilus frisii)) در سواحل جنوب غربی دریای خزر (گیلان)

Abstract

ماهی سفید (<em>frisii</em><em>Rutilus</em>) یکی از ماهیان ساکن دریای خزر با بازارپسندی و ارزش اقتصادی بالاست با توجه به بسته بودن دریای خزر، تمامی آلاینده‌هایی که به آن تخلیه می‌شود، در حوضه دریا انباشته می‌شود. آلودگی رسوبات به فلزات سنگین منجر به مشکلات زیست‌محیطی جدی می‌شود. بدین منظور، تعداد 36 عنصر در بافت‌های کبد، عضله، گناد، پوست و کلیه این ماهی اندازه‌گیری شد و ارتباط آن‌ها با پارامترهای رشد (سن و طول)، شاخص‌های فیزیولوژیک (ضریب چاقی، وزن نسبی، شاخص کبدی) بررسی شد. تعداد 51 عدد ماهی در فصل پاییز 1396 توسط پره‌های ساحلی و دام گوش‌گیر صید شدند و اندازه‌گیری فلزات با استفاده از دستگاه-OES ICP انجام شد. بیشترین غلظت فلزات کلسیم، منگنز در بافت عضله، فلزات آلومینیم، باریم، کادمیم، کبالت، آهن، پتاسیم، سدیم، گوگرد، قلع، تنگستن و روی در بافت کلیه، فلزات آرسنیک، نیکل، سرب و روبیدیوم در بافت گناد، فلزات کروم، لیتیوم، منیزیوم، فسفر، آنتیموآن، سیلیکون، استرونسیم، توریوم و تیتانیوم در بافت پوست و فلز مس در بافت کبد بود. همبستگی میزان عناصر در هر بافت موردسنجش قرار گرفت که در این میان پایین‌ترین میزان همبستگی را عناصر استونسیوم و نیکل در بافت کبد نشان دادند و پایین‌ترین میزان همبستگی عناصر آنتیموان، منگنز و نیکل در بافت عضله محاسبه شد.