مقایسه نتایج آزمایش‌های DSR و MSCR بر پایه عملکرد شیارشدگی چسباننده‌های قیری اصلاح‌شده با سیلیس مزو‌متخلخل

Abstract

در این تحقیق، به منظور مقایسه نتایج آزمایش­های رئومتر برش دینامیک (DSR) و خزش و بازگشت در چند سطح تنش (MSCR) در ارتباط با عملکرد شیارشدگی چسباننده‏های قیری اصلاح­شده با سیلیس مزومتخلخل، ابتدا مقادیر 2، 4، 6 و 8 درصد وزنی از این افزودنی به یک قیر خالص افزوده گردید و پس از 20 دقیقه لرزش و 30 دقیقه اختلاط در دستگاه همزن با دور زیاد، اقدام به تولید چهار چسباننده قیری متفاوت شد. سپس، نمونه­های به‏دست آمده و قیر خالص با استفاده از آزمایش لعاب نازک چرخان پیر شدند. بعد از آن، روی نمونه­های حاصل از پسماند آزمایش لعاب نازک چرخان، آزمایش­های رئومتر برش دینامیک و خزش و بازگشت در چند سطح تنش انجام شد. مقایسه خروجی آزمایش­ها حاکی از همسویی نتایج بود، به­طوری که روند تغییرات پارامتر بازگشت الاستیک (R) در آزمایش MSCR و پارامتر شیارشدگی (G*/Sinδ) در آزمایش DSR یکسان و در جهت عکس روند تغییرات پارامتر نرمی خزشی بازگشت­ناپذیر (Jnr) بود. در هر دو آزمایش، حداکثر مقادیر پارامترهای شیارشدگی و بازگشت الاستیک و حداقل مقدار پارامتر نرمی خزشی بازگشت­ناپذیر و به عبارت دیگر بهترین عملکرد شیارشدگی در چسباننده قیری اصلاح شده با 4% وزنی از سیلیس مزومتخلخل روی داد. به­علاوه، در هر دو آزمایش DSR و MSCR، افزایش سطح دما موجب کاهش پتانسیل مقاومت در برابر شیارشدگی و تمایل به بروز رفتار ویسکوزتر و مشابه با سیالات نیوتنی در چسباننده‏های قیری شد. وجه تمایز نتایج دو آزمایش در این بود که در آزمایش MSCR، بیشترین مقاومت در برابر افزایش سطح تنش به چسباننده حاوی 6% سیلیس مزومتخلخل LUS-1 اختصاص یافت.