نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمغدانی, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorامیری, فاضلfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:54:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:54:38Z
dc.date.available1399-07-08T16:54:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:54:38Z
dc.date.issued2018-06-22en_US
dc.date.issued1397-04-01fa_IR
dc.date.submitted2018-07-11en_US
dc.date.submitted1397-04-20fa_IR
dc.identifier.citationمغدانی, سعید, امیری, فاضل. (1397). شناسایی مناطق بالقوه توسعه آبزی‌پروری دریایی در سواحل سیستان و بلوچستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. مجله علمی شیلات ایران, 27(2), 33-46. doi: 10.22092/isfj.2018.116696fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/isfj.2018.116696
dc.identifier.urihttps://isfj.areeo.ac.ir/article_116696.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/8462
dc.description.abstractآبزی پروری یک صنعت به سرعت در حال رشد در کشورهای در حال توسعه است. در سیستان و بلوچستان، مساحت زمین مورد استفاده برای آبزی پروری در سال های اخیر با توجه به تقاضای رو به افزایش، توسعه یافته است. هدف این تحقیق، مکانیابی مناطق مناسب توسعه پرورش میگو در سواحل جنوبی استان سیستان و بلوچستان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) با ایجاد پایگاه لایه های اطلاعاتی معیارها و گزینه­های موثر است. لایه های اطلاعاتی (نقشه­های ارتفاع، شیب، کاربری اراضی، فاصله از دریا، ضخامت خاک، نوع خاک، pH خاک، بافت خاک، فاصله از مراکز تکثیر، فاصله از راه ها و فاصله از بازارهای محلی) تهیه گردید. وزن معیارها و گزینه ها با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در محیط نرم افزار EC2000 تعیین گردید. از محیط نرم افزار ArcGIS برای مدل سازی و تحلیل فضایی و تلفیق لایه ها استفاده شد. با تلفیق و همپوشانی لایه های اطلاعاتی، نقشه نهایی جهت توسعه آبزی پروری در منطقه در چهار پهنه (بسیار مناسب، مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب) ترسیم گردید. نتایج نشان داد که از اراضی مورد مطالعه، 1718 هکتار (2/1درصد) در طبقه بسیار مناسب، 12547هکتار (4/9 درصد) در طبقه مناسب، 103164 هکتار (8/76 درصد) در طبقه نسبتاً مناسب و 17059 هکتار (6/12 درصد) در طبقه نامناسب جهت توسعه  آبزی پروری قرار گرفت. این مطالعه نشان می­دهد که از پایگاه داده های GIS می توان برای ایجاد مدل های مکانی در ارزیابی اراضی برای آبزی پروری استفاده نمود. مدل ارزیابی اراضی در این مطالعه برای شناسایی مناطق مناسب برای آبزی پروری از نظر افزایش تولید، حفاظت موثر و مدیریت پایدار اراضی مفید می­باشد.fa_IR
dc.format.extent859
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشورfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/isfj.2018.116696
dc.subjectمکانیابیfa_IR
dc.subjectآبزی‌پروری دریاییfa_IR
dc.subjectفرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)fa_IR
dc.subjectسامانه اطلاعات جغرافیاییfa_IR
dc.subjectسیستان و بلوچستانfa_IR
dc.titleشناسایی مناطق بالقوه توسعه آبزی‌پروری دریایی در سواحل سیستان و بلوچستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیاییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue2
dc.citation.spage33
dc.citation.epage46


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد