توزیع اجزای بارش در جنگلکاریهای سوزنیبرگ و پهنبرگ در اقلیم نیمهخشک (مطالعة موردی پارک جنگلی شهید بهشتی بروجرد)
(ندگان)پدیدآور
پدیدآور نامشخصنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
این پژوهش با هدف تعیین مقادیر اجزای بارش (تاجبارش، بارانربایی و ساقاب) گونههای سوزنیبرگ کاج بروسیا (Pinus brutia) و سرو نقرهای (Cupressus arizonica) و پهنبرگ زبانگنجشک (Fraxinus rotundifolia) و چنار (Platanus orientalis) در پارک جنگلی شهید بهشتی شهرستان بروجرد انجام گرفت. مقدار باران با استفاده از سه عدد جمعآوریکننده باران که در فضای باز نصب شده بودند، اندازهگیری شد. برای اندازهگیری مقدار تاجبارش برای هر گونه از بیست جمعآوریکننده استفاده شد، بهنحوی که از هر گونه پنج اصله انتخاب و تعداد چهار جمعآوریکننده در زیر هر درخت نصب شد. مقدار بارانربایی از تفاضل مقدار باران و تاجبارش برآورد شد. در طول مدت بررسی، 24 رخداد باران با مجموع عمق 8/131 میلیمتر اندازهگیری شد. مقدار بارانربایی برای هر بارندگی بهطور متوسط برای کاج بروسیا 9/52، سرو نقرهای 1/49، زبانگنجشک 9/51 و چنار 1/61 درصد محاسبه شد. بین مقدار باران و تاجبارش، رابطة مثبت و قوی برای گونة چنار (872/0=2R)، زبانگنجشک (831/0=2R)، کاج بروسیا (892/0=2R) و سرو نقرهای (788/0=2R) مشاهده شد. بر این اساس میتوان گفت که تاجبارش گونههای پهنبرگ بیشتر از گونههای سوزنیبرگ است و با افزایش مقدار باران، میزان تاجبارش افزایش مییابد. سهم ساقاب در مورد کلیة گونههای مورد بررسی کمتر از یک درصد بود. بنابراین با عنایت به رژیم بارش و اهمیت آب در این مناطق، باید در جنگلکاری و مدلسازی فرایندهای هیدرولوژیک در اکوسیستمهای جنگلی، مقدار تاجبارش و بارانربایی گونهها با اولویت کاشت گونههای پهنبرگ نیز مدنظر قرار گیرد.
کلید واژگان
بارانرباییبروجرد
تاجبارش
جنگلکاری
ساقاب
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2014-11-221393-09-01
ناشر
انجمن جنگلبانی ایرانIranian Society of Forestry




