بهبود توان تفکیک طیف سرعت با استفاده از روش شباهت وزنی

Abstract

از مهم‌ترین مراحل پردازش داده‌های لرزه‌ای بازتابی، تحلیل سرعت است که سرعت مناسب برای تصحیح برون‌راند نرمال و برانبارش را برای بازتابنده‌ها، برآورد می‌کند. یکی از روش‌های مرسوم تحلیل سرعت، محاسبه شباهت است. عوامل گوناگونی از جمله گسترش دوراُفت، نسبت سیگنال به نوفه، طول پنجره و مانند آن روی توان تفکیک طیف سرعت و پهن‌شدگی آن تاثیرگذار است. افزایش تفکیک در محاسبه شباهت سبب می‌شود که دقت برآورد سرعت تصحیح برون‌راند نرمال و برانبارش بهبود یابد و همچنین می‌توان رویدادهای بازتابی را که از نظر سرعت ‌و زمان دوطرفه به یکدیگر نزدیک هستند از یکدیگر تفکیک کرد. کیفیت طیف سرعت به حساسیت محاسبه شباهت به تغییرات سرعت، بستگی دارد. با محاسبه عبارات وزنی که به تغییرات سرعت حساس‌تر هستند، می‌توان کیفیت طیف سرعت شباهت را افزایش داد. پیاده‌سازی روش وزنی رابطه مستقیمی با بسط تیلور شباهت دارد. می‌توان میزان شباهت را با استفاده از کمینه کردن تابع وزنی آن افزایش داد. در مقایسه، شباهت وزنی بهتر می‌تواند قله‌های شباهت را برای تشخیص رویدادهای تداخلی متمایز کند. کارایی روش شباهت وزنی با اِعمال بر داده‌های لرزه‌ای مصنوعی و واقعی بررسی شده و نتایج آن با روش شباهت متداول مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج به‌دست آمده بیانگر آن است که روش شباهت وزنی نسبت به روش شباهت متداول دارای توان تفکیک بیشتری است.