| dc.contributor.author | وانگ, چینگ | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1400-03-13T05:00:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-06-03T05:00:15Z | |
| dc.date.available | 1400-03-13T05:00:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-06-03T05:00:15Z | |
| dc.date.issued | 2021-02-19 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-12-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2020-08-29 | en_US |
| dc.date.submitted | 1399-06-08 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | وانگ, چینگ. (1399). بررسی ویژگی های منابع و نویسندۀ «هوی هوی یائو فانگ» بر اساس تحلیل تطبیقی متن «هوی هوی یائگ فانگ» با متن «قانون در طب» ابو علی سینا. پژوهشهای علوم تاریخی, 12(4), 151-169. doi: 10.22059/jhss.2021.309042.473309 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2251-9254 | |
| dc.identifier.issn | 2676-3370 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22059/jhss.2021.309042.473309 | |
| dc.identifier.uri | https://jhss.ut.ac.ir/article_81212.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/810281 | |
| dc.description.abstract | «هوی هوی یائو فانگ» یک دانشنامۀ داروهای گیاهی و طب اسلامی است که در نیمۀ دوم سلسلۀ مینگ (1368-1644م./769-1054ه.ق.) به زبان چینی و توسط دانشمندان مسلمانی ناشناخته در چین به رشتۀ تحریر در آمده است. در این کتاب انواع نسخ دارویی و دانشهای مربوط به داروشناسی، تئوریهای طبی و روشهای درمانی طب اسلامی موردبحث قرار گرفته است. این مقاله درصدد تحلیل و بررسی منابع و مشخصات مصنفان این کتاب با تطبیق با متن «قانون در طب» است و به دو قسمت تقسیم میشود: در قسمت اول با مرور تحقیقات پیشین به تحلیل ویژگیهای فصلبندی این کتاب و برخی از آوانویسی فارسی چینی اسامی نسخ دارویی در این کتاب پرداخته شده و مقاله نشان میدهد که این کتاب ترجمۀ مستقیم منابع معین طب اسلامی (ایرانی و عربی) به چینی نیست بلکه یک دانشنانۀ پزشکی جدید است که مؤلفان مسلمان بعد از جمعآوری و تنظیم نسخههای ترجمۀ چینی کتابهای طبی فارسی و عربی که به چین معرفی شده بود برحسب روش فصلبندی خودشان تألیف کردند. در قسمت دوم با بررسی انواع واژگان فارسی، چینی و آوانویسیهای چینی فارسی که در کنار اسم داروها برای توضیح معنیشان نوشته شده است برخی از مشخصات نویسندگان این کتاب مشخص شده است: اولاً مولفان مهاجرین مسلمانی از ایران و سرزمینهای عرب یا اولاد آنها بودند که زبان چینی را یاد گرفتند اما بر زبانهای مادریشان (فارسی و عربی) مسلط نبودند؛ ثانیاً این مصنفان هنوز بر دانشهای داروشناسی چین تسلط نداشتند و در واقع سطح پایین شناخت مردم چین آن زمان از خاصیتهای بعضی داروها را منعکس کرده است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 645 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | پژوهشهای علوم تاریخی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Historical Sciences Studies | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22059/jhss.2021.309042.473309 | |
| dc.subject | هوی هوی یائو فانگ | fa_IR |
| dc.subject | قانون در طب | fa_IR |
| dc.subject | سلسلۀ مینگ | fa_IR |
| dc.subject | روابط ایران و چین | fa_IR |
| dc.subject | گیاهان دارویی | fa_IR |
| dc.title | بررسی ویژگی های منابع و نویسندۀ «هوی هوی یائو فانگ» بر اساس تحلیل تطبیقی متن «هوی هوی یائگ فانگ» با متن «قانون در طب» ابو علی سینا | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مطالعات بین المللی شانگهای چین | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 151 | |
| dc.citation.epage | 169 | |
