ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیط‌های طبیعی کشور قسمت پنجم: ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت مراتع: تدوین طرح‌های مرتعداری با رویکرد اکوسیستمی

Abstract

علم مرتعداری در ایران در تمامی سطوح آموزشی، پژوهشی و اجرا، علم مدیریت چراست و حتی طبقه‌بندی مراتع به مراتع درجه یک، دو و غیره یا تعیین ظرفیت چرا و یا صدور پروانه چرا و نهایتاً تدوین طرح­های مرتعداری در این راستا است. این رویکرد علاوه­بر اینکه نتوانسته ارتباط منطقی و پایدار بین دام و مرتع را برقرار کند و باعث شده است پدیده­هایی چون "وجود دام مضاعف در مراتع" و یا "عدم تعادل دام و مرتع" تبدیل به اصطلاحات دائم مصرف در گفتمان مدیریت مراتع کشور شود، از طرفی به علت عدم شناخت کافی از اهمیت و ظرفیت اکوسیستم­های مرتعی در تمامی سطوح مدیریتی کشور باعث شده است همگان عرصه های مرتعی کشور را ذخیره زمین برای پروژه‌های توسعه‌ای و عمرانی آینده محسوب نمایند در­حالی­که اکوسیستم های مرتعی گسترده‌ترین، متنوع­ترین و ارزشمندترین رویشگاه­های طبیعی کشور هستند و ضرورت دارد با پذیرش رویکرد "اکوسیستم محور" ویژگی‌ها، ظرفیت و نوع خدمات هر یک از این اکوسیستم­ها شناسایی و مورد حفاظت، احیا و بهره‌برداری قرار گیرند.