ارائه مدل بهبود کیفیت عملکرد کارکنان سازمان‌های صنعتی مبتنی بر مدیریت استعداد مورد مطالعه شرکت خودرو سازی سایپا

Abstract

در تحقیق حاضر، فرض بر این است که می‌توان با دو متغیر پنهان مدیریت استعداد و سازمان یادگیرنده، بخش مهمی از واریانس بهبود کیفیت عملکرد کارکنان را تبیین کرد . این تحقیق به لحاظ هدف از جمله تحقیقات کاربردی می باشد . جامعه آماری تحقیق، شرکت خودرو سازی سایپا با تعداد (10291=N) نفر شاغل بوده که نمونه 380 نفره بر اساس فرمول کوکران به شیوه تصادفی مرحله ای از میان کارکنان شاغل انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه 43 گویه ای با یک گویه کنترلی بوده که شامل سه بخش مدیریت استعداد( استعدادیابی و بهره برداری از استعداد )، سازمان یادگیرنده( هدایت محوری و گروه مداری) و کیفیت عملکرد کارکنان( ارتقاء قابلیت های فنی و تخصصی، قابلیت مدیریتی، تعامل و ارتباط سازمانی) بوده است . پایایی آن از روش همسانی درونی به شیوه ضریب آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن حاصل شد . به منظور تعیین روایی سازه پرسشنامه، از تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردید . بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها، رابطه میانجی یا همان تاثیر غیرمستقیم متغیر سازمان یادگیرنده در ارتباط متغیر مدیریت استعداد با بهبود کیفیت عملکرد کارکنان مورد تایید قرار گرفت . بر اساس نتایج حاصل از تحلیل های آمار استنباطی و معادلات ساختاری مدل پیشنهادی شده از برازندگی بالایی برخوردار بود .