هنگامی‌که مدیران تبدیل به رهبران می‌شوند: نقش مرکزیت‌های شبکه مدیران، قدرت اجتماعی و ادراک پیروان از رهبری

Abstract

ما بررسی می­کنیم که چگونه مرکزیت­های مدیران رسمی در هر دو شبکه­های مثبت و منفی، برداشت­های (ادراکات)[1] پیروان از رهبری آن‌ها را پیش­بینی می­کند. با استفاده از نظریه شبکه­های اجتماعی و سرمایه[2] اجتماعی با نظریه­های رهبری ضمنی[3] (ILT)، ما فرض می­کنیم رهبران گروه که به‌طور رسمی به رهبری گروه (مدیران) منصوب‌شده‌اند، یعنی کسانی که روابط مشاوره­ای[4] مثبت بیشتر و روابط اجتناب[5] منفی کمتری دارند به‌احتمال بیشتری از سوی پیروانشان به‌عنوان رهبران شناخته می­شود. علاوه بر این، ما معتقدیم که شبکه­های غیررسمی مدیران برای آن‌ها قدرت اجتماعی بالاتری را به وجود می­آورند که یکی از ویژگی­های مهم است که رهبران را از غیر رهبران متمایز می­کند. ما برای آزمون فرضیه­ها، دو تحقیق مبتنی بر نظرسنجی در گروه‌های دانشجو و میدان[6] انجام دادیم. بر اساس داده­های تودرتو[7] در هر دو تحقیق، ما حمایت از فرضیه­هایمان را یافتیم. این نتایج در دو مطالعه قوی باقی می­ماند، هرچند که از طراحی­های مختلف (مقطعی در مقابل طولی)، نمونه­های مختلف (میدان در مقابل دانشجویان) در کشورهای مختلف (ایالات‌متحده در مقابل هندوستان) و تعدادی متغیر کنترل در هر دو سطح رهبر و پیروان استفاده کردیم. ما دریافتیم مدیرانی که در مرکز شبکه مشاوره­ای قرار دارند، ازلحاظ اجتماعی قدرتمند هستند و توسط پیروان به‌عنوان رهبر دیده می­شوند. در مقابل، مدیرانی که از سوی پیروان اجتناب می­شوند، قدرت اجتماعی غیررسمی ندارند، و به‌عنوان رهبران دیده نمی­شوند. ما با بحث درباره مفاهیم نظری و عملی یافته‌هایمان و روش­هایی که در آن نظریه و نتایجمان، نظریه‎های رهبری ضمنی و نظریه شبکه اجتماعی را گسترش می­دهد، مقاله را به پایان می‎رسانیم