بررسی فراوانی و پراکنش Mnemiopsis leidyi در آبهای گیلان

Abstract

<br /> <br /> <br /> <br /> در اواخر دهه 1990 Mnemiopsis leidyi از طریق آب توازن کشتی ها از دریای سیاه به دریای خزر حمل شد و اثرات منفی شدیدی بر این اکوسیستم آبی گذارد. در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی این شانه دار در سه خط مطالعاتی لیسار، بندرانزلی و سفیدرود در اعماق 5، 10، 20 و 50 متر از تیر ماه سال 1380 تا تیر ماه 1381 بصورت ماهانه در سواحل جنوب غربی آبهای ایرانی دریای خزر انجام گردید.<br />بررسی ها نشان داد، حداکثر زیتوده M. leidyi در مهر ماه 1380 با میزان میانگین 221.3±91گرم در مترمربع و حداقل زیتوده این آبزی با میانگین ±3.8 8.3 گرم در مترمربع در آذر 1380 بود. حداکثر زیتوده M. leidyi در عمق 50 متر لایه سطحی (0 تا 200) با میزان 145.36±67.23 گرم در مترمربع مشاهده شد و حداقل زیتوده شانه دار در عمق 50 متر لایه عمقی (20 تا 50) با میزان ±0.95 1.9 گرم در مترمربع بود. افراد جوان با اندازه طولی کوچکتر از 10 میلیمتر 97 درصد فراوانی جمعیت M. leidyi را بخود اختصاص دادند. بزرگترین طول شانه دار صید شده در گروه طولی 51 تا 55 میلیمتر بود. حداکثر زیتوده در لیسار با میانگین 112.3±48 گرم در مترمربع و حداقل در ناحیه بندر انزلی با میانگین 67.17±46.8 گرم در مترمربع مشاهده شد. نوسانات عمق ، دما، شوری و غذای قابل دسترس از مهم ترین عوامل در پراکنش M. leidyi در دریای خزر می باشد. افزایش زیتوده M. leidyi در اکوسیستم پلاژیک دریای خزر اثرات منفی خواهد گذاشت.