اثر شوری های مختلف بر فاکتورهای رشد ، بقا و شاخصهای خونشناسی بچه ماهی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

زمینه وهدف: شوری یکی از عوامل استرس زا و موثر در حیات، سوخت و ساز و پراکنش آبزیان می باشد که فرایند رشد جانور را تحت تاثیر می گذارد، لذا در مطالعه حاضر، اثر شوریهای مختلف بر فاکتورهای رشد، بقا و شاخصهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه 450 عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با متوسط وزن 057/0 ± 53/5 گرم در چهار گروه با شوری های 30-20-13-5 گرم درلیتر و یک گروه آب شیرین هر گروه با سه تکرار در طی 2 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. درانتهای پژوهش شاخص های رشد، بقا وشاخص های خونی بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افزایش شوری باعث کاهش وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب چاقی می گردد، هر چند کاهش وزن در گروهها معنی‌دار نبوده است(P>0.05). همچنین با افزایش شوری میزان گلبولهای قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت افزایش پیدا کرد و در شوری 20 گرم در لیتر بیشترین مقدار را دارا بود، بیشترین تعداد گلبول سفید در خون ماهیان گروه شوری 13 گرم در لیتر بودو کمترین تعداد این گلبول ها در شوری 20 گرم درلیتر می باشد که اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (p <0.05). نتیجه گیری: بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان قابلیت رشد در آبهای شور تا 20 گرم در لیتر را دارد اما با بالا رفتن شوری میزان متابولیسم پایه این ماهی افزایش می یابد و به همین میزان، کاهش در شاخصهای رشد آن مشاهده می شود و شاخصهای خونی آن دچار تغییر می گردد.