بررسی صید و برخی جنبه های زیست شناختی کفال ماهیان در حوضه جنوبی دریای خزر

Abstract

<br /> <br /> <br /> <br /> صید ماهیان استخوانی از جمله کفال ماهیان در ایران به روش پره ساحلی گردان در سه استان گلستان، مازندران و گیلان در دریای خزر انجام می شود. در این مطالعه صید و صید در واحد تلاش سالهای 73-1372 الی 81-1380 و همچنین شاخصهای مهم زیستی شامل: طول، وزن و سن دو گونه کفال طلایی و کفال پوزه باریک طی سالهای 80-1379 و 81-1380 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که میزان صید طی دهه اخیر روند افزایشی داشت و در سال 81-80 به حداکثر مقدار خود رسید. میزان صید در واحد تلاش نیز از 114 کیلوگرم در هر بار پره کشی در سال 73-72 به 43 کیلوگرم سال 76-75 کاهش ولی طی سالهای 80-79 و 81-80 بترتیب به 66.4 و 78.4 کیلوگرم افزایش یافت. میانگین طول چنگالی کفال طلایی در سالهای 80-79 و 81-80 بترتیب 32.7 و 32.3 سانتیمتر، وزن 418.3 و 419.8 گرم و ضریب چاقی 0.61 و 0.93 بود. میانگین طول چنگالی کفال پوزه باریک نیز بترتیب 27.5 و 25.1 سانتیمتر، وزن 224.7 و 179.1گرم و ضریب چاقی 0.91 و 0.73 بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که مطابق افزایش تلاش صیادی، میزان صید و صید در واحد تلاش کفال طلایی افزایش یافته ولی شاخصهای زیستی تغییری نشان ندادند. بنابر این نتیجه گرفته می شود که ذخایر این ماهی در شرایط مطلوبی قرار دارد.