بررسی و مقایسه درصد تغییرات ترکیب گونه ای و CPUE ماهیان خاویاری در سال های 90 و 91 درسواحل جنوبی دریای خزرمحدوده استان گلستان

Abstract

ذخایر ماهیان خاویاری دریای خزر در دهه 1970 تامین کننده بیش از90-80 درصد خاویار جهان بود. این ذخایر در سالهای اخیر از روند شدید نزولی برخوردار بوده است. کاهش شدید ذخایر با ارزش این ماهیان باعث شده است که علاوه بر کشورهای حاشیه دریای خزر، مجامع بین المللی هم در جهت حفظ آنها تلاش نمایند. از سال 1379 ، ماهیان خاویاری در لیست 2 گونه های در معرض خطر انقراض (CITES) قرار گرفتند و از سال 1380، اعمال محدودیت درتجارت این ماهیان وضع گردید(Moghim and <em>et al</em>., 2013؛ Ruban and Khodorevskaya, 2011 ). بی شک دستیابی به اطلاعات و آمار صحیح از وضعیت ذخیره این ماهیان، در اعمال مدیریت مطلوب و به کار گیری روش های اصولی حفاظت و ترمیم ذخایر، به منظور جلوگیری از انقراض نسل آن ها، می تواند مدیران و سیاست گذاران شیلاتی را یاری رساند. در همین راستا طی دو سال 1390 و 1391 نسبت به اجرای گشت ارزیابی ذخایر ماهیان خاویاری اقدام شد.