ارزیابی کارایی شعب بانک کشاورزی با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها و تعیین یک شاخص تلفیقی(مطالعه موردی استان مازندران)

Abstract

بانکداری یکی از پیچیده‌ترین صنایع در جهان است و سهم بسزایی در اقتصاد هر کشوری دارد. لذا، علی‌رغم افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی در صنعت بانکداری، بهبود عملکرد شعب، جهت حفظ رقابت، امری ضروری است. در این تحقیق با استفاده از مدل‌های تحلیل پوششی داده‌ها طی دو مرحله،‌ عملکرد 25 شعبه اصلی بانک کشاورزی استان مازندران در سال 93 بر اساس سه رویکرد جذب منابع، تخصیص مصارف و سودآوری ارزیابی شده است. رویکرد جذب منابع نشان می‌هد که که چطور یک شعبه می‌تواند با استفاده از تجهیزات و پرسنل (به عنوان ورودی) به جمع‌آوری سپرده(به عنوان خروجی) بپردازد. رویکرد تخصیص مصارف نشان می‌دهد که چگونه یک شعبه می‌تواند سپرده‌ه‌های جمع‌آوری شده و مطالبات وصولی از مشتری(به عنوان ورودی) را جهت اعطای تسهیلات(به عنوان خروجی) به‌کار گیرد. رویکرد سودآوری برای اندازه‌گیری سوددهی شعب بر اساس هزینه‌ها به عنوان ورودی و درآمدها به عنوان خروجی به‌کار می‌رود. جهت تعیین شاخص‌ها متناسب با هر رویکرد، ضمن مطالعه تحقیقات کاربردی در این زمینه، بر اساس نظرات کارشناسان و مدیران بانک اقدام، و به شناسایی شاخص‌ها پرداخته شد. در مرحله‌ی اول پس از تعیین کارایی نسبی هر شعبه از رویکردها‌ی مذکور، شعب ناکارآ و واحد الگوی هر شعبه‌ی ناکارآ، تحت رویکرد مورد بررسی، معرفی‌ شده‌اند. سپس در مرحله دوم، بر اساس تلفیق کارایی‌های به دست آمده از سه رویکرد مذکور یک شاخص عددی برای هر شعبه جهت رتبه‌بندی کلی به دست آمده است. بر اساس نتایج به دست آمده ، شعبه‌ی ساری رتبه‌ی اول و شعبه‌ی چالوس رتبه‌ی آخر را به لحاظ کارآیی کسب کرده‌اند.