بررسی اپیدمیولوژیک علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی بیماران مبتلا به سل بستری در بیمارستان ولیعصر اراک (خرداد 77-76)

Abstract

مقدمه: بیماری سل یکی از بزرگ ترین مسائل بهداشتی جهان معاصر است. علی رغم پیشرفت های به دست آمده در درمان موثر، روند کاهش بیماری در کشورهای جنوب بسیار آهسته یا ناچیز است لذا شناسایی جنبه های مختلف بیماری در مقابله اصولی تر با آن موثر می باشد. روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی–تحلیلی بر روی 38 بیمار مبتلا به سل ریوی بستری شده در بخش داخلی–عفونی بیمارستان ولیعصر اراک در فاصله زمانی خرداد 76 لغایت خرداد 77 انجام پذیرفته است. نتایج: بیماران را 15 مرد (39%) و 23 زن (61%) تشکیل می دهند. بیش ترین تعداد بیمار در گروه سنی 70-61 سال و کم ترین تعداد در گروه های بالای 80 سال و زیر 20 سال می باشند. متوسط سنی مردان 56/5 (18/5=انحراف معیار) و زنان 54 (16=انحراف معیار) و متوسط سنی روستائیان 64/6 سال و شهرنشینان 47/6 سال می باشد که این مورد از نظر آماری معنی دار است. (P<0/001) میانگین زمان شروع علایم تا تشخیص در مردان 4/6 ماه (3/9=انحراف معیار) و در زنان 2/3 ماه (1/5=انحراف معیار) می باشد که این اختلاف نیز معنی دار است (p=0/01) متوسط تاخیر در شروع علایم تا زمان تشخیص در موارد سل ریوی 3/2 ماه بود که در مورد سل اسمیر مثبت و اسمیر منفی به یک میزان است. این زمان در مورد سل خارج ریوی 5/3 ماه است. 70% موارد سل ریوی اسمیر مثبت می باشند. 79% بیماران WBC بین 3000-10/000 و 74% بیماران هموگلوبین کم تر از 12 داشتند و میانگین هموگلوبین مردان به طور معنی داری بیش از زنان می باشد. (p=0/03) نتیجه گیری: با توجه به غیر اختصاصی بودن علایم باید توجه بیش تری به کلینیک بیماران معطوف شود تا تاخیر تشخیص بیماری به حداقل برسد.