تعیین درجه‌ی توسعه‌یافتگی کشاورزی شهرستان‌های استان فارس با استفاده از روش تاکسونومی عددی

Abstract

عموماً سطح توسعه‌یافتگی بخش کشاورزی یک منطقه در مناطق مختلف آن یک‌سان نیست، و در واقع در این زمینه نبود تجانس و ناهمگنی به چشم می‌خورد. این امر ضرورت مطالع‌یه روند توسعه‌یافتگی را در میان بخش‌های یک منطقه اجتناب ناپذیر می‌سازد.شناخت و بررسی امکانات و توانایی‌ها و در پی آن تعیین سطوح توسعه‌یافتگی مناطق مختلف نخستین گام در فرآیند برنامه‌ریزی و توسعه‌ی چونین مناطقی به شمار می‌رود. هدف کلی این مقاله تعیین سطوح توسعه‌یافتگی کشاورزی شهرستان‌های استان فارس از روش تاکسونومی عددی است. برای دست‌یابی به این هدف از 10 شاخص اصلی کشاورزی برای رتبه بندی شهرستان‌های استان استفاده گردید. آمار و اطلاعات این مطالعه از آمارنامه‌های کشاورزی استان و سال‌نامه‌ی آماری سال‌های 1382- 1386 به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که شهرستان‌های خرم‌بید، ارسنجان، مهر، و سپیدان نسبت به دیگر شهرستان‌ها درجه‌ی توسعه‌یافتگی بالاتری دارد و شهرستان‌های کازرون، لامرد، و قیروکارزین رتبه‌ی پایین‌تری دارند. شهرستان فراشبند نیز به علت ناهمگن بودن نسبت به شهرستان‌های دیگر حذف گردید. در نهایت راه‌کارهایی برای توسعه‌ی بخش کشاورزی شهرستان‌های مختلف داده می‌شود.