تأثیر دوره مصرف و سطوح مختلف مکمل سولفات آهن بر عملکرد رشد، صفات لاشه و فراسنجه های هماتولوژی جوجه های گوشتی

Abstract

زمینه مطالعاتی: عنصر آهن نقش کلیدی را در بسیاری از فرآیندهای متابولیکی بدن ایفاء می‌کند و وجود آن در جیره غذایی دام و طیور در پیشگیری از عارضه فقر آهن ضروری است. هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات مکمل سولفات آهن در دوره‌های مختلف تغذیه‌ای بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های هماتولوژی جوجه‌های گوشتی بود. روش کار: در این تحقیق تعداد 450 قطعه جوجه گوشتی خروس یکروزه راس-308 در قالب یک آزمون فاکتوریل 3×3 در 9 گروه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. گروه‌های آزمایشی شامل 3 سطح مکمل سولفات آهن (صفر، 40 و 80 میلی‌گرم) در 3 دوره تغذیه‌ای کل (1 تا 42 روزگی) دوره رشد و پایانی (11 تا 42 روزگی) و دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) بود. نتایج: نتایج نشان داد که مکمل سازی جیره پایه با 80 میلی‌گرم سولفات آهن در کل دوره (1 تا 42 روزگی) متوسط مصرف خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی را بطور معنی‌داری (05/0>P) کاهش داد. همچنین استفاده از سولفات آهن به ترتیب در کل دوره و دوره‌های رشد و پایانی بازده عضله ران و سینه را بطور معنی‌داری افزایش داد (05/0>P). در مورد وزن نسبی چربی محوطه بطنی، استفاده از جیره شاهد بدون مکمل افزودنی و همچنین مکمل 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم سولفات آهن در کل دوره آزمایش باعث کاهش معنی‌داری وزن نسبی چربی محوطه بطنی شد (001/0>P). همچنین استفاده از 40 و 80 میلی‌گرم مکمل سولفات آهن بطور معنی‌داری سطوح هموگلوبین، هماتوکریت (PCV)، میانگین حجم گلبولهای قرمز (MCV)، میانگین هموگلوبین در سلول (MCH)، آهن موجود در سرم و میزان کل ظرفیت اتصال به آهن (TIBC) سرم خون جوجه ها را بهبود بخشید (01/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مکمل سولفات آهن در سطوح 40 و 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره، تأثیر چشمگیری بر عملکرد تولیدی جوجه‌های گوشتی نداشت، ولی با افزایش سطوح هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH، آهن سرم و کاهش میزان TIBC سرم، وضعیت هماتولوژی جوجه‌ها را بهبود بخشید.