تاثیر روش ساخت و خواص فاز سفت بر عملکرد ترموویسکوالاستیک پلیمر حافظه‎‍دار بر پایه پلی‌یورتان مورد استفاده در داربست‌های پزشکی

Abstract

پلیمرهای حافظه‌داری توانایی ذخیره و بازیابی یک شکل از پیش تعریف شده را دارند. رفتار حافظه‌داری با دو مشخصه‌ی بازیابی شکل و بازیابی تنش مرتبط است. بازیابی کامل شکل و افزایش تنش بازیابی از چالش‌های پیش‎روی این مواد می‎باشد. در این مقاله آمیزه پلیمری حافظه‎دار پلی‌یورتان و پلی‌کاپرولاکتون با قابلیت تحریک دمایی به دو روش اختلاط مذاب و روش حلال ساخته شد و رفتار ترموویسکوالاستیک آن تحلیل شد. دو نوع پلی‎یورتان‎ با ساختار شیمیایی یکسان به عنوان فاز سفت و پلی‌کاپرولاکتون به عنوان فاز نرم در آمیزه استفاده شد. نتایج نشان‌دهنده آن است که ساخت آمیزه به روش حلال مزایایی مانند کیفیت ظاهری مناسب و بدون عیب، عاری بودن از ترک و حفره، افزایش مدول ذخیره و مدول اتلاف و عدم نوسان مقادیر مدول ذخیره و اتلاف را دارا می‎باشد. آمیزه ساخته شده با پلی‌یورتان با سفتی کمتر خواص حافظه‌داری بهتری را نتیجه داد. برای بررسی خواص حافظه‎داری، آزمایش‏ بازیابی شکلی با پیش‎کرنش 25% در دمای ℃ 60 انجام شد. همچنین آزمایش بازیابی تنش با اعمال پیش‎کرنش 25%در دماهای ℃ 60، ℃ 45 و ℃ 37 بر روی آمیزه هوشمند ساخته شده به روش حلال انجام شد. تابع بازیابی تنش بسیار متاثر از دمای مرحله‌ی تغیییر شکل بود. بیشینه تنش و آهنگ بازیابی در نمونه‌ی با دمای تغییر شکل ℃ 45 مشاهده شد. یک نمونه استنت به روش حلال ساخته شد و نتایج بازیابی شکلی آن نشان داد که بازیابی به صورت کامل و در زمانی کمتر از 5/0 ثانیه در دمای ℃ 60 اتفاق افتاد.