تاثیر فرآیندهای تغییر شکل پلاستیکی شدید بر خاصیت ذخیره‌سازی هیدروژن در هیدریدهای فلزی

Abstract

افزایش تقاضاى انرژى و کاهش منابع سوخت‌های فسیلى ضرورت دستیابى به انرژی‌های پاک و قابل‌اطمینان را ایجاد کرده است. سیستم‌های انرژى بر پایه‌ی هیدروژن، یکى از راه‌حل‌های جدید در درازمدت به نظر می‌رسد. چالش اصلی این فناورى تهیه‌ی مقدار زیادی هیدروژن از منابع تجدید پذیر است.بعضى از فلزات واسطه و آلیاژهاى آن‌ها در واکنش با گاز هیدروژن یا اتم آن از یک الکترولیت، هیدریدهاى فلزى را ایجاد می‌کنند.واکنش برگشت‌پذیر هیدرید شدن این فلزات و آلیاژهایشان، آنان را به‌عنوان مخزنی برای ذخیره‌ی هیدروژن معرفى می‌کند. نانو، باعث افزایش سرعت فرایند جذب هیدروژن و دفع هیدروژن در فلزات و آلیاژهاى آن‌ها می‌شود.استفاده از آسیاب گلوله‌ای کاربرد وسیعى در جداسازى دانه‌های هیدرید دارد. نانوبلورهاى Mgو Mg2Niکه از آسیاب گلوله‌ای به‌دست‌آمده‌اند، سرعت بیشترى را در جذب هیدروژن نسبت به توده‌ای از این ذرات در دماى نسبتاً پایین نشان داده‌اند؛ زیرا هم اثرات سطح افزایش می‌یابد و هم طول مسیر نفوذ نیز کم می‌شود .